Ujgurzy: Historia i dziedzictwo tureckiej mniejszości muzułmańskiej w Azji

Opinie czytelników

Książka oferuje szybki i łatwy sposób na odświeżenie wiedzy historycznej, ale brakuje jej kontekstowej głębi w opisach historycznych. Niektórzy czytelnicy mieli problemy z fizyczną jakością książki.

⬤ Szybka i łatwa do przeczytania
⬤ pouczająca dla osób zainteresowanych historią
⬤ dobra do odświeżenia wiedzy.

⬤ Brak kontekstu w odniesieniu do innych globalnych wydarzeń
⬤ niektórzy czytelnicy otrzymali egzemplarze niskiej jakości z dużymi rozmiarami czcionek
⬤ obawy dotyczące autentyczności produktu.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Uighurs: The History and Legacy of the Turkic Muslim Minority Group in Asia

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera bibliografię do dalszego czytania.

Większość współczesnych ludzi jest aż nazbyt zaznajomiona z niewyobrażalnymi okropnościami, trudnościami i bólem serca, jakich każdego dnia doświadczają miliony mieszkańców Korei Północnej, a także z niewyobrażalnymi okolicznościami w Syrii, Afganistanie, Jemenie i innych strefach wojennych. Przeciętni konsumenci międzynarodowych wiadomości są jednak całkowicie nieświadomi ohydnego losu, a nawet istnienia samych Ujgurów, wyjątkowego, wieloaspektowego ludu wiosłującego mozolnie w podobnie tragicznych warunkach.

W przeważającej części Ujgurzy zamieszkują Wschodni Turkiestan, częściej określany jako Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur Chińskiej Republiki Ludowej. Ta niesamowita działka ma łączną powierzchnię ponad 1,665 mln km, czyli 640 tys. km. 665 milionów km, czyli 640 000 mil, i jest, jak to określają Chiny, największym podziałem administracyjnym w kraju. Z drugiej strony niepodległościowi mieszkańcy Wschodniego Turkiestanu od dziesięcioleci walczą o odzyskanie wyłącznej kontroli nad swoją ojczyzną - jak dotąd bezskutecznie.

Aktywne dążenie Ujgurów do niepodległości nie jest zjawiskiem odosobnionym. Przypomina to trwające tarcia między Tajwanem a Chinami, a także Hongkongiem a Chinami, dążącymi do niepodległości tymi pierwszymi państwami walczącymi o zerwanie więzi z Czerwonym Smokiem. W przeciwieństwie do Tajwanu, który jest zarządzany przez całkowicie odrębny konstytucyjny rząd demokratyczny, oraz Hongkongu, sklasyfikowanego jako specjalny region administracyjny zarządzany przez szefa rządu i radę wykonawczą z własnym systemem sądowniczym, Xinjiang, choć technicznie autonomiczny, nadal znajduje się pod chińskim jarzmem.

Xinjiang jest nadzorowany przez własnego sekretarza i przewodniczącego partii komunistycznej, którzy za zamkniętymi drzwiami są oczerniani jako "marionetki Pekinu". W 2012 r. Ujgurzy dyskretnie rozpowszechnili wiersz o byłym przewodniczącym Xinjiangu zatytułowany "Salaam, Nur Bekri", który obnażał Bekriego za jego nieskuteczne przywództwo; wśród ich obaw były rosnące wskaźniki bezrobocia w społeczności ujgurskiej oraz jawnie preferencyjne traktowanie Chińczyków Han. "Zamknięte drzwi" i "dyskretne" są tutaj słowami kluczowymi. Podczas gdy Chiny są znane z łamania umów z Tajwanem i Hongkongiem dotyczących nieinterwencji w sprawy sądowe i ich prawa do samorządności, mieszkańcy tych państw mają prawo do korzystania z wolności słowa i mają nieograniczony dostęp do Internetu. Koncepcja ta została niestety zapomniana przez Ujgurów i większość ludności chińskiej Han w kraju.

Co jeszcze bardziej niepokojące, wtajemniczeni twierdzą, że jej ludność jest zagrożona, a sama, niegdyś kwitnąca kultura, nie zbliża się już, ale pędzi w kierunku wyginięcia. Niezliczona liczba Ujgurów zniknęła i nadal znika bez śladu. Chiński rząd twierdzi, że około 13 000 osób uwięzionych (i straconych) od 2014 roku było radykalnymi separatystami i "morderczymi diabłami" z jadowitymi wendetami.

Ułamek Ujgurów został powiązany z brutalnymi aktami terroryzmu, ale często słabe i niekompletne dowody przedstawiane zespołom obronnym z pewnością dają do myślenia. Oprócz niezliczonych innych osób rzekomo porwanych z ulic za wyrażanie swoich poglądów, pielęgnowanie swoich zwyczajów lub po prostu bycie krewnym Ujgurów, którzy uciekli i stali się uchodźcami, ponad milion zostało przewiezionych do tak zwanych "obozów reedukacyjnych" lub "ośrodków szkolenia zawodowego". Nie różnią się one niczym od "szkół z internatem", jak twierdzą urzędnicy Xinjiang, ale ci, którzy przeżyli, porównują te ośrodki zatrzymań do nieuniknionych obozów koncentracyjnych.

The Uighurs: The History and Legacy of the Turkic Muslim Minority Group in Asia analizuje pochodzenie Ujgurów, ich długą historię oraz głośne bieżące wydarzenia związane z Ujgurami w Chinach. Wraz ze zdjęciami i bibliografią, dowiesz się o Ujgurach jak nigdy dotąd.