Topologia przemocy

Opinie czytelników

Książka analizuje różne teorie dotyczące przemocy pochodzące od różnych myślicieli, omawiając wzajemne oddziaływanie między przemocą zadawaną sobie a strukturami społecznymi. Przedstawia złożoną, ale pouczającą narrację, która jest zarówno pouczająca, jak i trudna do odczytania, z różnymi opiniami na temat jej dostępności.

Książka oferuje kompleksową dyskusję na temat przemocy, obejmującą szeroki zakres myślicieli i perspektyw. Przedstawia złożone idee w uporządkowany sposób, dostarczając mocnych przemyśleń końcowych. Czytelnicy doceniają jej głębię i bogactwo dostarczonych informacji, a także przejrzysty styl pisania.

Niektórzy czytelnicy uważają, że tłumaczenie jest zawiłe, a składnia trudna do nawigacji, co prowadzi do wyzwań w zrozumieniu. Traktowanie depresji jako samookaleczenia może wydawać się redukcyjne i oskarżycielskie, bez wystarczającego rozróżnienia dla klinicznych kwestii zdrowia psychicznego, co może zrazić niektórych czytelników.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Topology of Violence

Zawartość książki:

Jeden z najbardziej poczytnych współczesnych filozofów rozważa zmianę przemocy z widzialnej na niewidzialną, z negatywności na nadmiar pozytywności.

Niektóre rzeczy nigdy nie znikają - na przykład przemoc. Przemoc jest wszechobecna i nieustanna, ale proteuszowa, zmieniając swoją zewnętrzną formę w zależności od danej konstelacji społecznej. W Topologii przemocy filozof Byung-Chul Han rozważa zmianę przemocy z widzialnej na niewidzialną, z frontalnej na wirusową i samookaleczającą, z brutalnej na zapośredniczoną, z realnej na wirtualną. Han mówi nam, że przemoc przeszła od negatywnej - wybuchowej, masywnej i wojennej - do pozytywnej, stosowanej bez wrogości i dominacji. To, jak twierdzi, tworzy fałszywe wrażenie, że przemoc zniknęła. Zanonimizowana, zdesubiektywizowana, systemowa przemoc ukrywa się, ponieważ stała się jednością ze społeczeństwem.

Han najpierw bada makrofizyczne przejawy przemocy, które przybierają formę negatywności - rozwijają się z napięcia między sobą a innymi, wnętrzem a zewnętrzem, przyjacielem a wrogiem. Przejawy te obejmują archaiczną przemoc ofiary i krwi, mityczną przemoc zazdrosnych i mściwych bogów, śmiertelną przemoc suwerena, bezlitosną przemoc tortur, bezkrwawą przemoc komory gazowej, wirusową przemoc terroryzmu i werbalną przemoc raniącego języka. Następnie analizuje przemoc pozytywności - wyraz nadmiaru pozytywności - która przejawia się jako nadmierne osiągnięcia, nadprodukcja, nadmierna komunikacja, nadmierna uwaga i nadpobudliwość. Han ostrzega, że przemoc pozytywności może być nawet bardziej katastrofalna niż przemoc negatywności. Infekcja, inwazja i infiltracja ustąpiły miejsca zawałowi.