Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 26 głosach.
Good Entertainment: A Deconstruction of the Western Passion Narrative
Filozof rozważa rozrywkę, w całej jej totalizującej różnorodności - infotainment, edutainment, servotainment - i śledzi to pojęcie poprzez Kanta, buddyzm zen, Heideggera, Kafkę i Rauschenberga.
W Dobrej rozrywce Byung-Chul Han bada pojęcie rozrywki - jego współczesną wszechobecność i filozoficzną genealogię. Dzisiejsza rozrywka, w całej swojej totalizującej różnorodności, ma pozornie nieskończoną zdolność do inkorporacji: infotainment, edutainment, servotainment, confrontainment. Rozrywka jest uważana za nowy paradygmat, a nawet nowe credo bycia - a jednak na Zachodzie ma ona nieuchronnie negatywne konotacje. Han śledzi zachodnie idee rozrywki, rozważając między innymi skandal, jaki wywołało pierwsze wykonanie Pasji według św. Mateusza Bacha (uznanej za zbyt piękną, niewystarczająco poważną); ideę moralności Kanta jako obowiązku i wartość rozrywkową literatury moralistycznej; ideę myśliciela Heideggera jako człowieka bólu; artystę głodu Kafki i sztukę negatywności, która czerpie przyjemność z unicestwienia; oraz odrzucenie transcendencji przez Roberta Rauschenberga.
Historia Zachodu, mówi nam Han, jest narracją pasji, a pasja jawi się jako zabijaka. Osiągnięcia to nowa formuła pasji, a zabawa jest podporządkowana produkcji, gamifikacji. Han argumentuje jednak, że w swej istocie pasja i rozrywka nie są całkowicie różne. Czysta bezsensowność rozrywki sąsiaduje z czystym znaczeniem pasji. Uśmiech głupca przypomina naznaczoną bólem twarz Homo doloris. W Good Entertainment Han bada ten paradoks.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)