The World and All That It Holds

Opinie czytelników

Powieść The World and All That It Holds autorstwa Aleksandara Hemona otrzymała mieszane recenzje, a czytelnicy zwrócili uwagę na jej błyskotliwy styl i głębokie tematy, ale także skrytykowali użycie nieprzetłumaczonych obcych zwrotów, które mogą zakłócać płynność historii. Powieść została scharakteryzowana jako epicka historia miłosna rozgrywająca się podczas burzliwych wydarzeń historycznych, ukazująca zmagania tożsamości, języka i przetrwania w kontekście wojny i przesiedleń.

Powieść opisywana jest jako świetnie napisana i wciągająca, z wciągającą narracją, która przeplata wątki osobiste i historyczne. Wielu czytelników docenia głębię i złożoność postaci oraz emocjonalny ciężar opowieści, podkreślając jej rozdzierającą serce historię miłosną oraz bogatą eksplorację języka i tożsamości kulturowej. Książka jest uważana za znaczące dzieło fikcji historycznej i jest wystarczająco wciągająca, aby utrzymać zaangażowanie czytelników pomimo wyzwań.

Główną wadą zauważoną w wielu recenzjach jest częste używanie nieprzetłumaczonych zwrotów i dialogów w różnych językach, co może być frustrujące i alienujące dla czytelników, którzy nie są wielojęzyczni. Może to zakłócać wrażenia z lektury i utrudniać śledzenie fabuły. Ponadto, niektórzy czytelnicy uważali, że struktura narracji jest czasami myląca, co utrudnia śledzenie ruchów postaci i rozwoju fabuły.

(na podstawie 50 opinii czytelników)

Zawartość książki:

The World and All That It Holds - w całej swojej zabawnej, rozdzierającej serce, erotycznej, filozoficznej chwale - pokazuje słynny talent Aleksandara Hemona u szczytu jego możliwości. Jest to wspaniała, delikatna, rozległa historia, która obejmuje dekady i kontynenty. Ugruntowuje pozycję Hemona jako jednego z najodważniejszych głosów w fikcji.

Gdy arcyksiążę Franciszek Ferdynand przybywa do Sarajewa pewnego czerwcowego dnia 1914 roku, Rafael Pinto jest zajęty miażdżeniem ziół i mieleniem tabletek za ladą apteki, którą odziedziczył po swoim szanowanym ojcu. Nie jest to życie, jakiego oczekiwał podczas wypełnionych poezją czasów studenckich w libertyńskim Wiedniu, ale nie jest to nic, czego odrobina laudanum z wysokiej półki, letni spacer i próżne fantazje o przechodniach nie mogą spojrzeć na to z innej perspektywy.

A potem świat eksploduje. W okopach w Galicji fantazje upadają. Heroizm prowadzi do szybkiej śmierci. Wojna pochłania wszystko, co znali, a jedyną rzeczą, dla której Pinto musi żyć, są uwagi Osmana, kolegi żołnierza, człowieka czynu, który uzupełnia introspektywną, poetycką duszę Pinto; charyzmatyczny gawędziarz; obrońca i kochanek Pinto.

Razem Pinto i Osman uciekną z okopów, przeżyją niemal pewną śmierć, będą zmagać się ze szpiegami i bolszewikami. Przez góry i pustynie, z jednego świata do drugiego, aż do Szanghaju, to miłość Pinto do Osmana - z okazjonalnymi opiatowymi przerywnikami - utrzymuje go przy życiu.