Świat i wszystko, co go otacza

Opinie czytelników

Powieść Aleksandara Hemona, chwalona za wciągającą narrację i głębokie tematy, urzeka czytelników historyczną głębią i eksploracją miłości pośród wojny. Jednakże, poleganie na nieprzetłumaczonych obcych zwrotach dodaje złożoności, którą niektórzy czytelnicy uznają za wyzwanie, sprawiając, że czytanie jest czasami wymagające.

⬤ Genialny i zapierający dech w piersiach styl pisania, który zanurza czytelników w porywającej historii.
⬤ Głębokie tematy, w tym miłość, wojna i tożsamość kulturowa.
⬤ Emocjonalna głębia i rozwój postaci, szczególnie w historii miłosnej między głównymi bohaterami.
⬤ Kontekst historyczny zapewnia unikalne spojrzenie na wydarzenia podczas I i II wojny światowej.
⬤ Wielu czytelników uważa, że jest to satysfakcjonujące doświadczenie, które pozostaje w ich myślach po zakończeniu lektury.

⬤ Częste użycie nieprzetłumaczonych obcych zwrotów i dialogów komplikuje czytanie i zrozumienie, co niektórzy uważają za frustrujące.
⬤ Fabuła może być trudna do śledzenia, szczególnie w odniesieniu do podróży postaci i osi czasu.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą czuć się wyobcowani przez wyzwania językowe, co prowadzi do wolniejszego tempa czytania.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy docenią wątki LGBTQ, które mogą nie przypaść do gustu każdemu.
⬤ Niektóre części narracji, w szczególności makabryczne sceny wojenne i mroczne tematy, mogą być niepokojące.

(na podstawie 50 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The World and All That It Holds

Zawartość książki:

The World and All That It Holds - w całej swojej zabawnej, rozdzierającej serce, erotycznej, filozoficznej chwale - pokazuje słynny talent Aleksandara Hemona u szczytu jego możliwości. Jest to wspaniała, delikatna, rozległa historia, która obejmuje dekady i kontynenty. Ugruntowuje pozycję Hemona jako jednego z najodważniejszych głosów w fikcji.

Gdy arcyksiążę Franciszek Ferdynand przybywa do Sarajewa pewnego czerwcowego dnia 1914 roku, Rafael Pinto jest zajęty miażdżeniem ziół i mieleniem tabletek za ladą apteki, którą odziedziczył po swoim szanowanym ojcu. Nie jest to życie, jakiego oczekiwał podczas wypełnionych poezją czasów studenckich w libertyńskim Wiedniu, ale nie jest to nic, czego odrobina laudanum z wysokiej półki, letni spacer i próżne fantazje o przechodniach nie mogą spojrzeć na to z innej perspektywy.

A potem świat eksploduje. W okopach w Galicji fantazje upadają. Heroizm prowadzi do szybkiej śmierci. Wojna pochłania wszystko, co znali, a jedyną rzeczą, dla której Pinto musi żyć, są uwagi Osmana, kolegi żołnierza, człowieka czynu, który uzupełnia introspektywną, poetycką duszę Pinto; charyzmatyczny gawędziarz; obrońca i kochanek Pinto.

Razem Pinto i Osman uciekną z okopów, przeżyją niemal pewną śmierć, będą zmagać się ze szpiegami i bolszewikami. Przez góry i pustynie, z jednego świata do drugiego, aż do Szanghaju, to miłość Pinto do Osmana - z okazjonalnymi opiatowymi przerywnikami - utrzymuje go przy życiu.