Tańcząca dziewczyna z Izu: I inne historie

Opinie czytelników

Zbiór „Tańcząca dziewczyna z Izu i inne opowiadania” zawiera wczesne autobiograficzne utwory Yasunari Kawabaty, w których przeplatają się wątki miłości, straty i pamięci. Główna historia opowiada o zauroczeniu studenta młodą tancerką, a pozostałe opowiadania zawierają krótkie szkice autobiograficzne i przejmujące refleksje na temat związków i młodości. Krytycy chwalą delikatną prozę Kawabaty i emocjonalną głębię, a zbiór oferuje wnikliwy wgląd w jego doświadczenia formacyjne.

⬤ Głęboko emocjonalna i przejmująca opowieść, która rezonuje z tematami miłości i straty.
⬤ Proza Kawabaty jest opisywana jako piękna, delikatna i nawiedzająca.
⬤ Elementy autobiograficzne zapewniają intymny wgląd w życie i doświadczenia autora.
⬤ Tłumaczenie J. Martina Holmana jest chwalone za wierność oryginalnemu tonowi i nastrojowi Kawabaty.
⬤ „Tańcząca dziewczyna z Izu” jest uznawana za wyróżniający się utwór, porównywalny pod względem jakości do najważniejszych dzieł literackich.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl narracji wymaga znacznej koncentracji i cierpliwości, co czyni go mniej przystępnym.
⬤ Struktura zbioru, z jego podziałem na różne sekcje, może być dla niektórych drażniąca.
⬤ Niektóre krótsze historie są postrzegane jako pozbawione głębi lub jasności, potencjalnie pozostawiając niektórych czytelników zdezorientowanych.
⬤ Kilku recenzentów stwierdziło, że książka nie spełnia ich osobistych gustów literackich.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Dancing Girl of Izu: And Other Stories

Zawartość książki:

Zbiór dwudziestu trzech opowiadań jednej z najbardziej wpływowych postaci współczesnej literatury japońskiej.

Yasunari Kawabata jest powszechnie znany ze swoich nowatorskich opowiadań, z których niektóre nazywane są opowiadaniami „na wyciągnięcie ręki” - na tyle krótkimi, że mieszczą się w dłoni. Ten zbiór odzwierciedla przenikliwą percepcję Kawabaty, zwodniczą prostotę i głęboką melancholię, która charakteryzuje większość jego twórczości.

Opowiadania zostały napisane między 1923 a 1929 rokiem, a wiele z nich zawiera autobiograficzne wydarzenia i tematy, które odzwierciedlają bolesne straty, jakich doświadczył na początku swojego życia.