Mlecze

Opinie czytelników

Dandelions to niedokończona ostatnia powieść Yasunari Kawabaty, poruszająca tematy straty, żalu i percepcji poprzez historię kobiety, Ineko, cierpiącej na rzadką chorobę psychiczną. Narracja rejestruje rozmowy między jej matką i narzeczonym, którzy zmagają się z jej stanem podczas wizyty w klinice psychiatrycznej. Podczas gdy niektórzy chwalą książkę za jej głębię i emocjonalną głębię, inni uważają ją za niekompletną i mniej wciągającą w porównaniu z innymi dziełami Kawabaty.

Książka opisywana jest jako głęboka, wzruszająca i ludzka, zapewniając unikalny wgląd w proces twórczy Kawabaty. Sugestywna sceneria i tematy związane ze stratą i percepcją zachęcają do przemyślanej analizy i mogą prowadzić do bogatych dyskusji. Wielu fanów Kawabaty docenia momenty radości i wglądu w tekst.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest nudna i nie jest reprezentatywna dla zwykle urzekającego stylu Kawabaty. Niedokończona natura pracy pozostawia wrażenie nierozwiązanej i nieoszlifowanej, co może rozczarować tych, którzy oczekują kompletnej narracji. Ponadto w niektórych egzemplarzach występują wady drukarskie.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dandelions

Zawartość książki:

Fascynujące odkrycie, Dandelions to ostatnia powieść Kawabaty, która pozostała niekompletna, gdy popełnił samobójstwo w 1972 roku.

Pięknie oszczędny i głęboko dziwny, Dandelions bada miłość i szaleństwo i składa się prawie wyłącznie z rozmów między kobietą zidentyfikowaną tylko jako matka Ineko i Kuno, młodym mężczyzną, który kocha Ineko i chce się z nią ożenić. Oboje zostawili Ineko w klinice Ikuta, szpitalu psychiatrycznym, do którego trafiła w celu leczenia somagnozji, stanu, który można nazwać „napadami ślepoty ciała”. Chociaż jej wzrok jako całość pozostaje nienaruszony, okresowo nie jest w stanie zobaczyć swojego kochanka Kuno. To, czy ten stan rzeczywiście stanowi szaleństwo, jest tematem gorącej dyskusji między Kuno i matką Ineko: Kuno wierzy, że ślepota Ineko jest w rzeczywistości wyrazem jej miłości do niego, ponieważ tylko on, ukochany, nie widzi.

W tej kuszącej książce Kawabata bada niekomunikowalność pożądania i przenosi sztukę powieści, w której zawsze sugerował więcej niż mówił, w tajemnicze i dziwne nowe królestwa. Mlecze to ostatnie słowo prawdziwie wielkiego mistrza, pierwszego japońskiego laureata Nagrody Nobla.