Tajemnice

Opinie czytelników

Tajemnice Knuta Hamsuna zgłębiają złożoną postać Johana Nagela, ekscentrycznego mężczyzny, który zakłóca życie małego norweskiego miasteczka swoim dziwacznym zachowaniem i głębokimi spostrzeżeniami na temat ludzkiej natury. Narracja przedstawia głęboką psychologiczną eksplorację bez linearnej fabuły, koncentrując się na interakcji między Nagelem a mieszkańcami miasteczka i podkreślając tematy tożsamości, społecznej hipokryzji i egzystencjalnego niepokoju.

Książka jest chwalona za bogate studium postaci, szczególnie w przedstawieniu niespokojnego bohatera, Johana Nagela. Pisarstwo Hamsuna oddaje złożoność ludzkiego umysłu i relacji międzyludzkich, często wywołując głęboką refleksję. Wielu czytelników uznało tę prozę za liryczną i urzekającą, a zgłębianie egzystencjalnych tematów silnie z nimi rezonowało. Książka została opisana jako prowokująca do myślenia, stanowiąca wyzwanie i wyprzedzająca swoje czasy, demonstrując geniusz literacki Hamsuna.

Niektórzy czytelnicy uznali głównego bohatera, Nagela, za niewiarygodnego, egocentrycznego i męczącego, co utrudniało zaangażowanie się w narrację. Brak konwencjonalnej fabuły był postrzegany jako nużący i rozwlekły, a długie monologi umniejszały przyjemność z czytania. Ponadto niektórzy krytykowali jakość i tempo pisania, stwierdzając, że powieść jest zbyt długa i zawiła. Emocjonalny ciężar historii może być również uważany za zbyt ponury dla niektórych czytelników.

(na podstawie 50 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mysteries

Zawartość książki:

Mysteries (1892) to historia Johana Nilsena Nagela, tajemniczego nieznajomego, który pewnego lata niespodziewanie pojawia się w małym norweskim miasteczku - i równie niespodziewanie znika.

Nagel jest kompletnym outsiderem, kimś w rodzaju współczesnego Chrystusa potraktowanego w duchu bliskim parodii. Potępia politykę i myślenie epoki, przynosi pocieszenie obrażonym i zranionym oraz zdobywa miłość dwóch kobiet przypominających biblijne Marię i Martę.

Ale jest też jego złowroga strona: w kamizelce nosi fiolkę z kwasem pruskim. Powieść tworzy silne poczucie strumienia myśli Nagela, który coraz bardziej wycofuje się do sali tortur własnej podświadomości.