Ocena:
Książka zapewnia zwięzły i wciągający przegląd Szlaku Chisholm, podkreślając historyczne postacie i wydarzenia, jednocześnie zaspokajając potrzeby zarówno zwykłych czytelników, jak i tych, którzy chcą zagłębić się w temat.
Zalety:⬤ Szybka i łatwa w czytaniu
⬤ dobrze poinformowana i wciągająca treść
⬤ zapewnia dobre połączenie faktów historycznych i opowieści
⬤ zachęca do dalszej lektury
⬤ obejmuje szeroki aspekt Starego Zachodu.
Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za zbyt zwięzłą, jeśli szukają bardziej dogłębnej analizy.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Chisholm Trail: The History and Legacy of 19th Century America's Most Famous Cattle Drive Route
*Zawiera zdjęcia.
*Zawiera bibliografię do dalszego czytania.
Ekspedycja Lewisa i Clarka, niezależnie od jej zasług jako wyczynu eksploracyjnego, była również pierwszym nieśmiałym roszczeniem Stanów Zjednoczonych do rozległego wnętrza i zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Zapoczątkowało to wielki ruch na zachód, który rozpoczął się niemal natychmiast wraz z pierwszą komercyjną wyprawą lądową sfinansowaną przez Pacific Fur Company Johna Jacoba Astora i był kontynuowany wraz z utworzeniem Szlaku Oregońskiego i Szlaku Kalifornijskiego. Ruch Amerykanów na zachód w XIX wieku był jedną z największych i najbardziej konsekwentnych migracji w historii, ale sama podróż była obarczona ryzykiem. Ludziom z nowoczesnym transportem łatwo jest wspominać Zachód, ale wielu pionierów odkryło, że podróżowanie wiązało się z różnego rodzaju przeszkodami i niebezpieczeństwami, w tym gorzką pogodą, potencjalnie śmiertelnymi chorobami i wrogimi rdzennymi Amerykanami, nie wspominając o bezlitosnym krajobrazie, który słynny amerykański odkrywca Stephen Long uznał za "niezdatny do zamieszkania przez ludzi". XIX-wieczni Amerykanie byli aż nazbyt szczęśliwi i chętni, by kolej transkontynentalna pomogła im przyspieszyć podróż na zachód i sprawiła, że szlaki lądowe stały się przestarzałe.
Mniej więcej w czasie zakończenia wojny secesyjnej w 1865 roku, otwarte tereny południowego Teksasu były pełne bydła, znanego jako longhorns. Setki tysięcy charakterystycznych wołów, z rogami sięgającymi nawet siedmiu stóp od czubka do czubka, wędrowało swobodnie po polach, więc hodowcy bydła skorzystali z okazji i przejęli dzikie longhorny jako swoje. W obliczu niedoboru wołowiny na Wschodnim Wybrzeżu, popyt na bydło był wysoki, więc ranczerzy musieli tylko przewieźć bydło na północ od Teksasu do najbliższej linii kolejowej.
Pochodzący z Tennessee Jesse Chisholm był handlarzem, a nie hodowcą bydła, ale szlak, który wytyczył ze swojego punktu handlowego w Wichita w Kansas do Rzeki Czerwonej w Teksasie, stał się kluczowy dla kierowców bydła. Szlak był prosty, z kilkoma przeprawami przez rzekę i bez dużych wzgórz do pokonania, a w niektórych miejscach miał ponad 400 metrów szerokości. To sprawiło, że Chisholm Trail był idealny zarówno dla wozów handlowych, jak i do pędzenia bydła. W latach 1867-1872 ponad milion sztuk bydła zostało przepędzonych z Teksasu do Kansas, gdzie następnie załadowano je do pociągu i wysłano na wschód.
W odpowiednim czasie spędy bydła stały się charakterystycznym widokiem Zachodu i często były przedstawiane we współczesnych mediach obok typowych zachodnich obrazów, takich jak kowboje, saloony, miasta górnicze i rdzenni Amerykanie. Tak więc, nawet jeśli istnienie ścieżek takich jak Szlak Chisholma okazało się krótkie, Szlak Chisholma stanowił ważne ogniwo w przemyśle bydlęcym w kluczowym momencie amerykańskiej historii, dzięki czemu pozostaje ściśle związany z legendami Starego Zachodu.
The Chisholm Trail: The History and Legacy of 19th Century America's Most Famous Cattle Drive Route bada, w jaki sposób wykuwano różne ścieżki, ludzi najbardziej za nie odpowiedzialnych oraz najsłynniejsze wydarzenia związane z historią szlaku. Wraz ze zdjęciami przedstawiającymi ważne osoby, miejsca i wydarzenia, dowiesz się o Szlaku Chisholm jak nigdy dotąd.
