Slouching Towards Bethlehem: Eseje

Opinie czytelników

„Slouching Towards Bethlehem” Joan Didion to zbiór esejów odzwierciedlających Kalifornię lat 60. i życie w Ameryce. Krytycy chwalą unikalny styl pisania Didion, wnikliwe obserwacje i ponadczasową aktualność jej komentarzy. Jednak niektóre recenzje zauważają, że tematyka może wydawać się przestarzała dla współczesnych czytelników, a także istnieją problemy z fizycznymi wydaniami i oprawami książki.

⬤ Mistrzowska proza i żywe opisy.
⬤ Ponadczasowe i istotne spostrzeżenia na temat amerykańskiej kultury i społeczeństwa.
⬤ Wciągające narracje, które odzwierciedlają osobiste i społeczne tematy.
⬤ Unikalna perspektywa i styl Didion silnie rezonują z czytelnikami.
⬤ Odzwierciedla istotną epokę kulturową, co czyni ją atrakcyjnym dokumentem historycznym.

⬤ Tematyka może wydawać się przestarzała dla niektórych czytelników.
⬤ Fizyczne wydania mogą nie pasować do reklamowanych okładek, powodując niezadowolenie.
⬤ Niektóre eseje mogą tracić na ostrości lub sprawiać wrażenie rozwlekłych.
⬤ Jakość oprawy książki została skrytykowana, z doniesieniami o wypadających stronach.

(na podstawie 451 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Slouching Towards Bethlehem: Essays

Zawartość książki:

Pięknie przepakowane w ramach serii Picador Modern Classics, to specjalne wydanie jest wystarczająco małe, aby zmieścić się w kieszeni i wystarczająco odważne, aby wyróżniać się na półce.

Pierwsze dzieło Joan Didion, Slouching Towards Bethlehem, jest uważane za przełomowy moment w amerykańskim pisarstwie. Wydany po raz pierwszy w 1968 roku zbiór został uznany przez krytyków za jedną z "najlepszych proz napisanych w tym kraju".

Bardziej niż jakakolwiek inna książka, ta kolekcja jednego z najbardziej charakterystycznych stylistów prozy naszej epoki oddaje wyjątkowy czas i miejsce, w którym skupia się Joan Didion, badając tematy takie jak John Wayne i Howard Hughes, dorastanie w Kalifornii oraz naturę dobra i zła w pokoju motelowym Death Valley, a zwłaszcza istotę Haight-Ashbury w San Francisco, serca kontrkultury. Jak zauważyła Joyce Carol Oates: " Didion) była wyartykułowanym świadkiem najbardziej upartych i nierozwiązywalnych prawd naszych czasów, niezapomnianym głosem, częściowo eulogistycznym, częściowo rozpaczliwym; zawsze pod kontrolą".