Błękitne noce

Opinie czytelników

„Blue Nights” Joan Didion to emocjonalna eksploracja żałoby, starzenia się i straty, skupiająca się przede wszystkim na śmierci jej adoptowanej córki, Quintany Roo. Poprzez serię przejmujących refleksji, Didion analizuje osobistą tragedię na tle swoich życiowych doświadczeń, łącząc nostalgię z surowymi realiami jej i jej córki. Czytelnicy generalnie uważają styl pisania Didion za urzekający, podkreślając jej zdolność do przekazywania głębokich emocji, choć pojawiają się krytyki dotyczące jej wzmianek o przywilejach i upuszczaniu nazwisk.

⬤ Piękna i poruszająca proza, która oddaje złożoność żalu i straty.
⬤ Zawiera głębokie refleksje na temat śmiertelności, starzenia się i ludzkiego doświadczenia.
⬤ Czytelnicy współodczuwają szczery i jasny styl narracji Didion.
⬤ Książka stanowi potwierdzenie dla tych, którzy doświadczyli podobnych strat.
⬤ Wiele recenzji podkreśla elegijną jakość pisarstwa Didion, które wielu uważa za zarówno rozdzierające serce, jak i możliwe do odniesienia.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że narracja jest zbyt skoncentrowana na osobistych doświadczeniach Didion, zamiast skupiać się bardziej na życiu jej córki.
⬤ Krytyka związana z postrzeganym wymienianiem nazwisk i poczuciem pretensjonalności ze względu na jej zamożny styl życia.
⬤ Kilku recenzentów uważa, że styl pisania, w tym jednozdaniowe akapity, jest czasami irytujący lub nierówny.
⬤ Niektórzy uważają, że szczegóły dotyczące zmagań jej córki ze zdrowiem psychicznym są niewystarczająco zbadane.

(na podstawie 409 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blue Nights

Zawartość książki:

Od jednej z największych i najbardziej kultowych amerykańskich pisarek: szczery i odważny portret wieku i macierzyństwa oraz dzieło oszałamiającej szczerości o utracie córki.

Bogato okraszona fragmentami jej własnego dzieciństwa i życia małżeńskiego z mężem Johnem Gregorym Dunne'em i córką Quintaną Roo, ta nowa książka Joan Didion analizuje jej myśli, obawy i wątpliwości dotyczące posiadania dzieci, choroby i starzenia się. Blue Nights rozpoczyna się 26 lipca 2010 roku, gdy Didion wraca myślami do ślubu Quintany w Nowym Jorku siedem lat wcześniej. Dziś przypada rocznica jej ślubu. Fakt ten wywołuje żywe migawki z dzieciństwa Quintany - w Malibu, w Brentwood, w szkole w Holmby Hills.

Zastanawiając się nad swoją córką, ale także nad swoją rolą jako rodzica, Didion zadaje szczere pytania, które może zadać każdy rodzic, o to, jak czuje, że zawiodła, ponieważ wskazówki nie zostały podjęte lub być może wyparte. „Jak mogłam przegapić to, co było wyraźnie widoczne?”. Wreszcie, być może wszyscy pozostajemy dla siebie nieznani.

Niebieskie noce - długie, jasne wieczorne godziny, które sygnalizują przesilenie letnie, „przeciwieństwo umierania jasności, ale także jej ostrzeżenie” - podobnie jak wcześniejszy Rok magicznego myślenia, to kultowa książka o wnikliwej i elektrycznej szczerości.