Księga wspólnej modlitwy

Opinie czytelników

W recenzjach zwrócono uwagę na książkę Joan Didion, której akcja rozgrywa się w fikcyjnym karaibskim kraju Boca Grande, nękanym przez rewolucje i biedę. Historia obraca się wokół dwóch kobiet, Grace i Charlotte, z wątkami straty, skomplikowanych relacji i korupcji politycznej. Chociaż styl pisania Didion jest chwalony za piękno i emocjonalną głębię, niektórzy czytelnicy uważają, że narracja jest powolna, a bohaterowie mało angażujący, co prowadzi do mieszanych ogólnych wrażeń.

Pisarstwo Didion jest opisywane jako wspaniałe, genialnie wykonane i filmowe, z umiejętnością wywoływania silnych emocji i wciągania czytelników w światy bohaterów. Proza jest znana ze swojej prostoty i zwięzłości, co przemawia do tych, którzy cenią sobie dobrze skonstruowane teksty. Niektórzy czytelnicy doświadczyli związku z tematami powieści i wyrazili podziw dla inteligencji i kunsztu Didion.

W kilku recenzjach wspomniano, że fabuła może być powolna, a niektórzy czytelnicy czują się niezaangażowani lub mają trudności ze zrozumieniem historii i bohaterów. Podkreślono ponury charakter powieści, z mieszanymi uczuciami co do głębi i atrakcyjności bohaterów. Niektórzy uważają, że trudno jest pozostać zanurzonym w fikcji i istnieją sprzeczne opinie na temat tego, czy jest to najlepsze dzieło Didion.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Book of Common Prayer

Zawartość książki:

Lśniąca powieść o niewinności i złu: trzymająca w napięciu historia dwóch Amerykanek w upadającym państwie Ameryki Środkowej, od bestsellerowej, wielokrotnie nagradzanej autorki „Roku magicznego myślenia” i „Pozwól, że ci powiem, co mam na myśli”.

"(Didion's) most ambitious project in fiction, and her most successful... glows with a golden aura of well-wrought classical tragedy.” --Los Angeles Times Book Review

Grace Strasser-Mendana kontroluje większość bogactwa Boca Grande i zna praktycznie wszystkie jego sekrety; Charlotte Douglas wie o wiele za mało. „Niepokalana historią, niewinna polityką”, Charlotte przybyła do Boca Grande z niejasną i próżną nadzieją na ponowne połączenie się ze swoją zbiegłą córką. Zgodnie z wyobrażeniami Didion, jej los jest jednocześnie całkowicie szczególny i przerażająco symboliczny dla epoki pozbawionej sumienia władzy i niezgłębionej przemocy.

A Book of Common Prayer jest napisana z telegraficzną szybkością i mikroskopijną wrażliwością, które uczyniły Didion jedną z naszych najwybitniejszych dziennikarek.