Rudolf Steiner, Życie i dzieło: 1914-1918: Lata I wojny światowej

Opinie czytelników

Książka jest godną polecenia biografią Rudolfa Steinera, chwaloną za głębię wglądu i wciągający styl pisania. Dostarcza nowych informacji na temat wkładu Steinera w różne dziedziny, co czyni ją wartościową lekturą dla każdego zainteresowanego jego pracą.

Wyraźna głębia wglądu, wciągający i nieformalny styl pisania, nowe informacje z archiwów, obejmuje różne obszary wpływu.

Żaden z nich nie został wyraźnie wymieniony w recenzjach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rudolf Steiner, Life and Work: 1914-1918: The Years of World War I

Zawartość książki:

"Wszystko, co możemy zrobić, to spróbować uzyskać jasny obraz sytuacji i naprawdę żyć z tą wiedzą. Musimy pamiętać, że myśli są rzeczywistymi, dynamicznymi siłami. Wszystko, co możemy teraz zrobić, to jasno przemyśleć sprawę. Życie z tymi prawdziwymi myślami przez zaledwie dwa dni, zanim ponownie zostaniemy wciągnięci przez czarną magię dziennikarstwa, zrobi różnicę. I może nadejść czas, kiedy będziemy mogli to wykorzystać, aby coś osiągnąć lub skłonić kogoś innego do zrobienia czegoś". --Rudolf Steiner, 13 stycznia 1917 roku.

W czwartym tomie Peter Selg, badając życie i pracę Rudolfa Steinera, skupia się na okresie I wojny światowej. Steiner postrzegał ten mroczny czas jako w dużej mierze wynik narastających napięć gospodarczych między Anglią a Niemcami, naznaczonych niezrównoważonym materialistycznym i nacjonalistycznym myśleniem. Jego zdaniem dominujące koncepcje społeczne opierały się ewolucji w kierunku formy społeczeństwa, która umożliwiłaby długoterminowy pokój w przyszłości; wkrótce zaproponuje swoją alternatywę w postaci "potrójnej natury organizmu społecznego", aby utrzymać zdrowie społeczne, suwerenne i wzajemnie współzależne relacje między trzema głównymi domenami życia społecznego: sferą polityczną, gospodarczą i kulturowo-duchową.

Niniejszy tom opisuje dramatyczny okres, w którym Rudolf Steiner wykazał się kompetencją i oddaniem w swoich próbach komunikowania i wdrażania długoterminowej ścieżki do pokojowych stosunków w Europie. Jego wykłady w tym czasie koncentrowały się w dużej mierze na tematach wewnętrznego towarzyszenia tym, którzy zginęli; opiece nad rannymi; znaczeniu bezinteresownego doświadczania pełnej tragicznej rzeczywistości wydarzeń na świecie; oraz istotnym znaczeniu prawdomówności w dziennikarstwie. Uważał, że brak prawdziwych raportów jest tak poważny, że rozważał założenie organizacji informacyjnej w Szwajcarii.

Głęboka troska Steinera o tragedię, która spotkała Europę, o wiele brutalnie przerwanych istnień ludzkich i o polityczne wykorzystywanie próbowane w następstwie wojny, doprowadziły go do nadania swojej antropozoficznej działalności zasadniczo nowego gestu, koncentrując się na praktycznym wkładzie w społeczeństwo w sposób nigdy wcześniej nie próbowany w ruchu antropozoficznym.

-- -- --.

"W przeciwieństwie do większości swoich współpracowników z Dornach, Rudolf Steiner bardzo dobrze znał wybuchową sytuację na Bałkanach. Miał siedemnaście lat, był na ostatnim roku szkoły w Wiedniu, kiedy Bismarck, w traktacie berlińskim z 1878 r., poddał dawne tureckie prowincje Bośni i Hercegowiny pod okupację Habsburgów. Rozpoczęły się wojny o rozpadające się Imperium Osmańskie. Już w 1908 r. austriacki szef sztabu generalnego, Franz Conrad von Hoetzendorf, zasugerował wojnę prewencyjną przeciwko Serbii, Rosji i Włochom, ostrzegając, że coraz bardziej agresywna Serbia staje się niebezpieczną siłą. Kraj ten, a raczej jego przywódcy polityczni, postrzegali siebie jako narodowe (i nacjonalistyczne) centrum wszystkich południowych Słowian. Chociaż Serbia była w dużej mierze odizolowana na arenie międzynarodowej, mogła polegać na rosyjskim wsparciu, ponieważ Rosja realizowała własne interesy w tym regionie". --Peter Selg (z początkowego rozdziału)