Rudolf Steiner, Życie i dzieło: 1900-1914: Nauka duchowa i wspólnota duchowa

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Rudolf Steiner, Life and Work: 1900-1914: Spiritual Science and Spiritual Community

Zawartość książki:

"Staraj się stać jednością ze światem - to będzie najlepszy i najważniejszy 'program'. Jest to coś, co nie może być zawarte w statucie, ale musi płonąć w naszych sercach jak płomień." --Rudolf Steiner.

Trzeci tom kompleksowej prezentacji życia i pracy Rudolfa Steinera autorstwa Petera Selga rozpoczyna się od zaproszenia Steinera do wygłoszenia wykładu w Towarzystwie Teozoficznym latem 1900 roku. Od samego początku swojego teozoficznego zaangażowania Steiner był zdecydowany służyć i rozwijać zachodnią ścieżkę do ducha, przemierzaną w pełnej, świadomej jasności myśli. Dlatego był krytyczny wobec tendencji do unikania nowoczesnych standardów rzetelnego procesu wiedzy w sprawach duchowości i ezoteryki, a zamiast tego podkreślał znaczenie filozofii idealistycznej jako podstawy do zrozumienia duchowego poznania.

Chociaż jego podejście nie zawsze harmonizowało z teozoficznymi dążeniami, Rudolf Steiner rozpoznał szczere dążenie leżące u podstaw tego ruchu i zgodził się wziąć na siebie coraz większą odpowiedzialność za Sekcję Niemiecką. Marie von Sivers, która później została jego żoną, była jego najbardziej wspierającym współpracownikiem w tym czasie. W decydującym momencie Steiner odłączył się od Towarzystwa Teozoficznego i założył Towarzystwo Antropozoficzne, poprzez które kontynuował rozwój nowoczesnej nauki duchowej bardziej swobodnie, zgodnie ze swoimi pierwotnymi intencjami.

Niniejszy tom obejmuje okres, w którym Steiner napisał niektóre ze swoich fundamentalnych dzieł: Chrześcijaństwo jako fakt mistyczny (1902); Teozofia (1904); Jak poznać wyższe światy (1904); oraz An Outline of Esoteric Science (1909). Peter Selg opisuje również budowę pierwszego Goetheanum w Dornach jako artystycznego ucieleśnienia ezoterycznej mądrości, dającego początek międzynarodowej społeczności robotniczej, a także przedstawienie dramatów misteryjnych i głębokich wykładów chrystologicznych Rudolfa Steinera znanych jako Piąta Ewangelia.

-- -- --.

"Według Rudolfa Steinera potrzebne było głębsze zrozumienie życia i kwestii społecznych, ezoteryczne podejście, które mogło i musiało stać się owocne egzoterycznie. "Nauka duchowa nie kształci i nie będzie kształcić osób pozostających w domu lub outsiderów, ale raczej aktywnych, skutecznych ludzi, którzy wychodzą na świat". Teozof lub antropozof w "prawdziwym znaczeniu tego słowa" był kimś, kto był blisko "nerwu czasu", powiedział". --Peter Selg (z początkowego rozdziału)