Pożegnalny walc

Opinie czytelników

Recenzje „Pożegnalnego walca” Milana Kundery prezentują mieszany, ale w przeważającej mierze przychylny odbiór, podkreślając jego czarny humor, zabawne postacie i wnikliwą eksplorację relacji międzyludzkich. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za przyjemną i pouczającą, niektórzy krytykują ją za brak głębi i dopracowania jego bardziej znanych dzieł, wyrażając rozczarowanie postrzeganą prostotą lub absurdem.

Wielu czytelników chwali tę powieść za czarny humor, wciągającą dynamikę postaci i zabawną narrację. Zauważono, że jest lekka, ale głęboka, pełna dowcipu i uroku, a także oferuje wnikliwe spojrzenie na ludzką naturę i relacje międzyludzkie. W kilku recenzjach podkreślono wyjątkową kombinację postaci oraz przyjemne i szybkie tempo czytania.

Z drugiej strony, niektórzy recenzenci uznali książkę za pozbawioną głębi w porównaniu z późniejszymi dziełami Kundery, opisując ją jako płytką lub po prostu absurdalną bez wyraźnej puenty. Krytyka obejmowała nieprzyjemny portret postaci, narrację pozbawioną filozoficznego bogactwa typowego dla innych powieści Kundery, a niektórzy czytelnicy czuli się zawiedzeni wcześniejszym stylem pisania książki. Wspomniano również o problemach ze stanem książki.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Farewell Waltz

Zawartość książki:

"Po Walcu pożegnalnym nie może być żadnych wątpliwości. Kundera jest mistrzem współczesnej literatury. Ta powieść jest zarówno przykładem wirtuozerii, jak i zejścia w głąb ludzkiej duszy." -- L'Unite

Rozgrywający się w staroświeckim środkowoeuropejskim uzdrowisku "Pożegnalny walc" stawia najpoważniejsze pytania z bluźnierczą lekkością, która sprawia, że widzimy, iż współczesny świat pozbawił nas nawet prawa do tragedii.

W tej mrocznej farsie osiem postaci zostaje wciągniętych w przyspieszający taniec: ładna pielęgniarka i jej chłopak z warsztatu; dziwaczny ginekolog; bogaty Amerykanin (jednocześnie święty i Don Juan); popularny trębacz i jego piękna, obsesyjnie zazdrosna żona; oraz rozczarowany były więzień polityczny, który zamierza opuścić swój kraj i swoją młodą podopieczną. Jest to prawdopodobnie najbardziej błyskotliwa i najbardziej rozrywkowa powieść Milana Kundery.

Napisana w Czechach w latach 1969-70 książka została po raz pierwszy opublikowana (w 1976 roku) we Francji pod tytułem La valse aux adieux (Walc pożegnalny), a następnie w trzydziestu czterech innych krajach. To piękne tłumaczenie, dokonane na podstawie francuskiego tekstu przygotowanego przez samego pisarza, w pełni oddaje ton i intencje Kundery i oferuje możliwość zarówno odkrycia, jak i ponownego odkrycia jednego z najlepszych dzieł wielkiego pisarza.