Pierwsza włoska wojna o niepodległość: Historia i dziedzictwo rewolucji, które zapoczątkowały proces zjednoczenia Włoch

Opinie czytelników

Książka zawiera pouczający i interesujący opis historyczny pierwszej wojny, ale wielu czytelników uważa, że jest niekompletna i niesatysfakcjonująca, szczególnie ze względu na jej nagłe zakończenie i brak omówienia powiązanej z nią drugiej wojny. Podczas gdy niektórzy doceniają wartość dostarczonych informacji, prezentacja została skrytykowana jako zbyt uproszczona i niewystarczająco spełniająca potrzeby akademickie.

⬤ Informacyjna i interesująca relacja historyczna
⬤ zawiera odniesienia i zalecenia dotyczące dalszej lektury
⬤ obejmuje mniej udokumentowany temat w języku angielskim.

⬤ Niekompletna historia zatrzymująca się nagle po pierwszej wojnie
⬤ powtórzenia w kontynuacji książki
⬤ duża czcionka i niewiele wizualizacji
⬤ wydaje się ukierunkowana na dystrybucję cyfrową
⬤ brak głębi w porównaniu z Wikipedią
⬤ postrzegany słaby stosunek jakości do ceny.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The First Italian War of Independence: The History and Legacy of the Revolutions that Started the Process of Italy's Unification

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera bibliografię do dalszej lektury.

"Niewielu ludzi w 1830 roku wierzyło, że naród włoski może istnieć. Na półwyspie istniało osiem państw, każde z odrębnymi prawami i tradycjami. Nikt nie miał ochoty ani środków, aby ożywić częściowy eksperyment Napoleona w zakresie zjednoczenia. Ugoda z lat 1814-15 jedynie przywróciła podziały regionalne, z tą dodatkową wadą, że decydujące zwycięstwo Austrii nad Francją tymczasowo utrudniło Włochom rozgrywanie swoich byłych ciemiężców przeciwko sobie..... Włosi, którzy, jak Ugo Foscolo i Gabriele Rossetti, żywili patriotyczne uczucia, zostali wygnani. Największe włoskie państwo, Burbońskie Królestwo Dwóch Sycylii, z 8 milionami mieszkańców, wydawało się zdystansowane i obojętne: Sycylia i Neapol były kiedyś częścią Hiszpanii i zawsze były obce reszcie Włoch. Zwykli ludzie w każdym regionie, a nawet elita intelektualna, mówili wzajemnie niezrozumiałymi dialektami i brakowało im najmniejszych śladów świadomości narodowej. Chcieli dobrego rządu, a nie samorządu, i powitali Napoleona i Francuzów jako bardziej sprawiedliwych i skutecznych niż ich rodzime dynastie". - Denis Mack Smith.

W XVIII wieku Włochy były nadal podzielone na mniejsze państwa, ale inaczej niż w czasach średniowiecza, kiedy to jednostki polityczne były niezależne i były kwitnącymi ośrodkami gospodarczymi i kulturalnymi niemal bezkonkurencyjnymi w Europie. W XVIII wieku wszystkie z nich zostały podporządkowane, w taki czy inny sposób, jednej z większych hegemonicznych potęg. Ten proces podboju i podporządkowania rozpoczął się na początku XVI wieku, kiedy Francja została wezwana przez księcia Mediolanu do interwencji na jego korzyść i od tego momentu nigdy się nie zatrzymała.

Zaczynając od północnego zachodu, królestwo Sardynii kontrolowało alpejski obszar zachodni i wyspę, od której wzięło swoją nazwę i było rządzone przez rodzinę Savoy. Królestwo Sardynii było najmłodszą jednostką polityczną we Włoszech i prawdopodobnie z tego powodu najsilniejszą i najbardziej niezależną. Mediolan zdominował część centralnej płaszczyzny, Wenecja kontrolowała wschód, a Genua zdominowała obszar przybrzeżny na południe od królestwa Sardynii. Środkowe Włochy były rządzone przez księstwo Toskanii i państwa papieskie, podczas gdy południe było zjednoczone pod królestwem Sycylii.

Podczas gdy królestwo Sardynii i republikę Wenecji można było uznać za niezależne, Mediolan został poddany bezpośredniej władzy austriackiej poprzez wasalstwo. Księstwo Toskanii było częścią ich strefy wpływów jako państwo wasalne, nadane jako lenno mężowi cesarzowej Marii z Habsburgów. Wreszcie południowe państwo, królestwo Sycylii, było historycznie domeną hiszpańską.

Taki był obraz geopolityczny we Włoszech, gdy tumult rewolucji francuskiej przekroczył Alpy, a kampanie wojskowe legendarnego Napoleona Bonaparte zapoczątkowały łańcuch wydarzeń, które miały ogromny oddźwięk we Włoszech przez cały XIX wiek. Pierwsza włoska wojna o niepodległość: The History and Legacy of the Revolutions that Started the Process of Italy's Unification (Historia i dziedzictwo rewolucji, które zapoczątkowały proces zjednoczenia Włoch) to kronika burzliwych wydarzeń, które doprowadziły do 1848 roku i tego, w jaki sposób rewolucje tego roku skierowały Włochy na drogę do zjednoczenia. Wraz ze zdjęciami ważnych osób, miejsc i wydarzeń, dowiesz się o pierwszej włoskiej wojnie o niepodległość, jak nigdy dotąd.