Madame de Pompadour: Życie i dziedzictwo głównej kochanki francuskiego króla Ludwika XV

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Madame de Pompadour: The Life and Legacy of French King Louis XV's Chief Mistress

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera współczesne relacje.

*Zawiera zasoby internetowe i bibliografię do dalszej lektury.

"Po nas potop. Nie obchodzi mnie, co się stanie, gdy umrę i odejdę". - Madame de Pompadour.

Jean Antoinette Poussin, kobieta, która stała się znana jako Madame de Pompadour, była dziewczyną z klasy średniej o niepewnym rodzicielstwie, która stała się jedną z wielu w długiej linii kochanek króla Ludwika XV, zanim zmarła w wieku 42 lat. Chociaż żaden z tych faktów nie wyróżnia się sam w sobie, jeśli chodzi o francuską historię i rodzinę królewską, historycy określili ją jako "nie zwykłą kochankę króla...". Powoływała i odwoływała ministrów, wybierała ambasadorów, mianowała generałów, a także przyznawała emerytury i miejsca". W rzeczywistości jej najzacieklejsi krytycy przyznają jej kluczowe znaczenie i historyczne dziedzictwo, nawet jeśli niechętnie, jak zauważył jeden z magazynów z 1869 roku: "Gdyby można było stworzyć rozszerzoną edycję historii, można by usunąć Madame de Pompadour z pola widzenia.

Ale niestety XVIII wieku, a nawet Rewolucji Francuskiej, nie można zrozumieć bez wzięcia jej pod uwagę. Posiadała większą władzę w Europie niż jakakolwiek kobieta w czasach nowożytnych, być może z wyjątkiem Elżbiety Angielskiej i Katarzyny Rosyjskiej. Była sułtanką Francji przez dwadzieścia lat, z sułtanem na czele. Dlatego historia, z rumieńcem, jest zobowiązana do kronikowania poczynań Pompadour". Rzeczywiście, jeden z pisarzy porównał jej wpływ do niektórych z najsłynniejszych Francuzów, którzy wyłonili się z nie-królewskich środowisk: "Z wyjątkiem Bonapartego i być może Robespierre'a, których kadencje były krótsze, oraz de Gaulle'a, który w zasadzie odpowiadał przed elektoratem, żaden francuski plebejusz - a już na pewno żadna kobieta - nigdy nie osiągnął tak imperialnej władzy".

Król Ludwik XV panował przez 72 lata, a jego poprzednicy przeżyli wiele intryg pałacowych i wyzwań dla ich tronów, czasami przez ich matki, żony i członków dworu. Ludwik XV wykorzystał Wersal, domek myśliwski swojego dziadka, aby kontrolować szlachtę i skupić życie dworskie wokół kultu osobowości króla. Zamiast szukać władzy politycznej, szlachta szukała bliskości króla w Wersalu, ponieważ wszystkie inne miejsca bledły w porównaniu. W Madame de Pompadour autorka Nancy Mitford wyjaśniła, że "cała moda i cała zabawa gromadziły się w Wersalu. Paryskie społeczeństwo, choć należące do klasy średniej, tętniło życiem i od czasu do czasu można było cieszyć się nim jako odskocznią od dworu.

Prowincje były nie do pomyślenia. Najcięższym ciosem, jaki mógł spotkać człowieka, była banicja do jego posiadłości.

Oznaczało to nie tylko utratę miejsca i wpływów.

Wygnaniec skazany na życie na wsi stawał się śmieszny w oczach swoich przyjaciół. Choćby upiększał swój dom i ogród, wydawał kosztowne przyjęcia i tworzył centrum towarzyskie i intelektualne dla całej okolicy, biedak stawał się pstrokatym prowincjuszem.

Nie liczył się już z niczym".

Biorąc pod uwagę, że była otoczona chwałą i była tylko jedną z wielu kochanek Ludwika XV, Madame de Pompadour mogła być przypisem w historii, ale zamiast tego "wymyśliła i wdrożyła" arystokratyczną, a ostatecznie nawet dworską tożsamość. Jej sukces sprawił, że stała się symbolem erozji wyraźnych różnic między klasami, a dla członków "prawdziwej" arystokracji niepokojącym przypomnieniem, jak kruche i ostatecznie performatywne były te rozróżnienia". W jaki sposób ta kobieta awansowała społecznie, by wywierać taki wpływ na króla i swój kraj? Madame de Pompadour: The Life and Legacy of French King Louis XV's Chief Mistress to kronika barwnego i kontrowersyjnego życia jednej z najsłynniejszych kobiet Francji. Wraz ze zdjęciami ważnych osób, miejsc i wydarzeń, dowiesz się o Pompadour jak nigdy dotąd.