Kolonialna Argentyna: Historia kolonizacji i walki o niepodległość Argentyny

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Colonial Argentina: The History of Argentina's Colonization and Struggle for Independence

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera zasoby internetowe i bibliografię do dalszego czytania.

Naturalnie, przybycie w 1492 roku Krzysztofa Kolumba na zawietrzne wyspy Bahamów zapoczątkowało pierwszą z wielkich permutacji, które na zawsze zmieniły kształt Ameryki Południowej i Mezoameryki. Choć był Włochem, Kolumb płynął jako agent katolickich monarchów Hiszpanii, Ferdynanda i Izabeli, i "odkrył" Nowy Świat w imieniu królestw Aragonii i Kastylii.

Zanim Kolumb wyruszył na wschód z Nowego Świata, odkrył San Salvador na Bahamach (który uważał za Japonię), Kubę (którą uważał za Chiny) i Hispaniolę, źródło złota. Jak głosi popularna historia, Kolumb w drodze powrotnej do Hiszpanii ze swojej pierwszej podróży, zawinął do Lizbony, aby poinformować portugalskiego króla Jana II o swoim odkryciu Nowego Świata. Król Jan zaprotestował następnie, że zgodnie z traktatem z Alc ovas z 1479 r., który dzielił Ocean Atlantycki między hiszpańską i portugalską strefę wpływów, nowo odkryte ziemie słusznie należały do Portugalii. Aby wyjaśnić tę kwestię, portugalska flota została upoważniona i wysłana na zachód od Tagu, aby zgłosić roszczenia do "Indii", co wywołało lawinę działań dyplomatycznych na dworze Ferdynanda i Izabeli. W tamtym czasie Hiszpanii brakowało potęgi morskiej, aby powstrzymać Portugalię przed działaniem zgodnie z tą groźbą, a rezultatem był niezwykle wpływowy traktat z Tordesillas z 1494 roku.

Traktat z Tordesillas był jednym z najważniejszych dokumentów tego rodzaju w epoce, ponieważ ustanowił podstawowe parametry dwóch konkurujących ze sobą imperiów, pierwszego z głównych europejskich podmiotów imperialnych. Traktat z Tordesillas nakreślił wyimaginowaną linię od bieguna do bieguna, biegnącą 100 lig na zachód od najbardziej wysuniętych na zachód wysp Azorów. Zgodnie z warunkami bulli papieskiej, wszystkie ziemie na zachód od tej linii należały do Hiszpanii, a wszystkie ziemie na wschód należały do Portugalii. W praktyce oznaczało to, że Portugalia otrzymała Afrykę i Ocean Indyjski, podczas gdy Hiszpanii przyznano wszystkie ziemie na zachodzie, w tym obie Ameryki i Karaiby, zwane łącznie "Indiami" lub Nowym Światem.

Traktat z Tordesillas zawierał jednak pewną anomalię. Nieznana w tamtym czasie jego autorom linia traktatu przecinała najbardziej wysunięte na zachód czoło Ameryki Południowej, mniej więcej od ujścia Amazonki do Porto Alegre, oba we współczesnej Brazylii, co oznaczało, że wszystko na wschód od tego legalnie należało do Portugalii. Fakt ten został ujawniony dopiero w 1500 r. dzięki wyprawie portugalskiego żeglarza Pedro Lvaresa Cabrala. Podczas podróży do Indii jego ekspedycja żeglowała szerokim łukiem na środkowym Atlantyku w poszukiwaniu wiatrów handlowych i niespodziewanie wylądowała u wybrzeży kontynentu południowoamerykańskiego. Hiszpanie niewiele mogli na to poradzić, w wyniku czego rozległa portugalska kolonia Brazylia została założona w regionie, do którego nominalnie rościła sobie prawa Hiszpania.

Być może nieuchronnie rozwinęła się regionalna rywalizacja, gdy Portugalczycy zaczęli zakładać kolonię w Brazylii i przesuwać jej granice na południe. Po podboju Inków w latach trzydziestych XV wieku, portugalskie zagrożenie skłoniło do autoryzacji drugiej ekspedycji, tym razem dowodzonej przez Pedro de Mendozę w sile około 1500 ludzi. Grupa dotarła do ujścia R o de la Plata w 1536 roku i tam Mendoza założył osadę Nuestra Se ora Santa Mar a del Buen Ayre. Była to podstawa przyszłego miasta Buenos Aires, ale jego założenie nie obyło się bez oporu ze strony okolicznych plemion, wyznaczając rodzaj konfliktów, które kształtowały historię i ruchy niepodległościowe Argentyny przez następne 300 lat.