Ocena:

Książka „Demian” Hermanna Hessego jest chwalona za głęboką eksplorację tematów takich jak trauma religijna, odkrywanie siebie i podróż dorastania. Czytelnicy doceniają jej piękny styl, wciągającą fabułę i przedstawione w niej idee filozoficzne. Została ona powiązana ze współczesną kulturą poprzez odniesienia w twórczości BTS, dzięki czemu jest atrakcyjna dla szerszej publiczności, zwłaszcza młodszych czytelników.
Zalety:Historia jest pięknie napisana i wciągająca, z głębokimi tematami samopoznania i duchowości. Wielu czytelników uważa dyskusje filozoficzne za pouczające, a rozwój postaci za fascynujący. Książka jest ogólnie uważana za przystępną dla czytelników, nawet tych niezaznajomionych z literaturą klasyczną, i została wyróżniona za jej znaczenie dla współczesnych kwestii i rozwoju osobistego. Jest również doceniana za jakość tłumaczenia i formatowania.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że tempo książki jest powolne, zwłaszcza na początku, a niektóre sekcje mogą stanowić wyzwanie ze względu na złożone słownictwo. Kilka osób wyraziło rozczarowanie różnymi wersjami tekstu, które mogą nie zawierać określonych zwrotów znanych z kultury popularnej. Ponadto niektórzy mogą uznać duchowe i poetyckie aspekty za zbyt abstrakcyjne lub marzycielskie, co czasami prowadzi do braku zaangażowania.
(na podstawie 211 opinii czytelników)
Demian: The Story of a Youth
2011 Reprint wydania z 1948 roku. Pełne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.
Główny bohater tej klasycznej powieści, Emil Sinclair, jest młodym chłopcem wychowanym w mieszczańskim domu, pośród tego, co opisywane jest jako Scheinwelt, gra słów oznaczająca „świat światła”, jak również „świat iluzji”. Całą egzystencję Emila można podsumować jako walkę między dwoma światami: pokazowym światem iluzji (związanym z hinduską koncepcją maya) i światem rzeczywistym, światem duchowej prawdy. W trakcie powieści, w towarzystwie i pod wpływem tajemniczego kolegi z klasy „Maxa Demiana”, odrywa się i buntuje przeciwko powierzchownym ideałom świata pozorów i ostatecznie budzi się do urzeczywistnienia siebie.
Powieść nawiązuje do idei gnostycyzmu, w szczególności boga Abraxasa, ukazując wpływ psychologii Carla Junga. Według Hessego powieść jest historią jungowskiej indywiduacji, procesu otwierania się na własną nieświadomość.