Ziemskie znaki: Dzienniki moskiewskie, 1917-1922

Opinie czytelników

Książka „Earthly Signs” autorstwa Mariny Cwietajewej składa się z jej pamiętników z lat 1917-1922, oferujących wgląd w jej życie podczas rewolucji rosyjskiej. Czytelnicy doceniają wyjątkowy głos Cwietajewej i poetycką prozę, ale niektórzy oczekiwali więcej poezji i byli rozczarowani, że pamiętniki zostały potraktowane dosłownie, zamiast służyć jako wzmocnienie jej poezji.

⬤ Unikalny i poetycki głos Cwietajewej, który głęboko zanurza czytelników w jej doświadczeniach.
⬤ Wciągający i wnikliwy portret życia podczas rewolucji rosyjskiej, podkreślający osobiste i społeczne zmagania.
⬤ Wysokiej jakości tłumaczenie autorstwa Jameya Gambrella, które skutecznie oddaje istotę Cwietajewej.
⬤ Zapewnia mikrokosmiczne spojrzenie na chaos i niepewność tamtych czasów.

⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali mieszanki poezji i biografii, ale uznali, że dzienniki są w większości dosłowne i brakuje w nich elementów poetyckich, których oczekiwali.
⬤ Brak oddzielnego przekładu poezji autorstwa Gambrella jest rozczarowaniem dla tych, którzy chcą zgłębić poezję Cwietajewej.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Earthly Signs: Moscow Diaries, 1917-1922

Zawartość książki:

Poruszający zbiór autobiograficznych esejów rosyjskiej poetki i uciekinierki przed rewolucją bolszewicką.

Marina Cwietajewa plasuje się obok Anny Achmatowej, Osipa Mandelsztama i Borysa Pasternaka jako jedna z największych rosyjskich poetek XX wieku. Jej samobójstwo w wieku czterdziestu ośmiu lat było tragiczną kulminacją życia targanego politycznymi wstrząsami. Eseje zebrane w tym tomie oparte są na pamiętnikach, które prowadziła w burzliwych latach rewolucji i wojny domowej. Zapisuje w nich rozmowy kobiet na targowiskach, żołnierzy i chłopów w pociągu jadącym z Krymu do Moskwy w październiku 1917 roku, walki na ulicach Moskwy, gorączkową walkę ze współpracownikami o wykopanie zamarzniętych ziemniaków z piwnicy oraz odczyty poezji organizowane przez nowo powstałą sowiecką bohemę. Samotna w Moskwie z dwójką małych dzieci, bez dochodów i zaginionym mężem, Cwietajewa walczyła o wyżywienie swoich córek (z których jedna zmarła z niedożywienia w sierocińcu), znalezienie pracy w sowieckiej biurokracji i pisanie poezji. Jej przenikliwe i bezwzględne oko obserwuje ze współczuciem i humorem - ożywiając społeczny, gospodarczy i kulturowy chaos tamtego okresu. Te autobiograficzne zapiski nie tylko dają żywy wgląd w historię Rosji, ale także zapewniają istotny wgląd w działanie unikalnej poetyki Cwietajewej.

Zawiera czarno-białe fotografie.