Wybrane wiersze

Opinie czytelników

Recenzje książki tłumaczącej poezję Mariny Cwietajewej autorstwa Elaine Feinstein są mieszane, podkreślając znaczącą krytykę tłumaczeń, a jednocześnie zauważając pewne pozytywne aspekty. Krytycy twierdzą, że tłumaczenia Feinstein nie oddają istoty twórczości Cwietajewej, co prowadzi do zniekształconego zrozumienia poetki. W przeciwieństwie do tego, kilka recenzji chwali jasność i emocjonalny wpływ tłumaczeń, sugerując, że dobrze rezonują one z czytelnikami, choć te odczucia są w mniejszości.

Niektórzy recenzenci chwalili przejrzystość i emocjonalny wpływ tłumaczeń, a jeden z nich zwrócił uwagę na ich zdolność do wywoływania głębokich reakcji emocjonalnych. Książka zawiera dodatkowe wiersze, które rozwijają twórczość Cwietajewej, co docenili niektórzy czytelnicy.

Większość recenzji krytykowała tłumaczenia Feinsteina jako nieadekwatne, tracące rytm, rymy i środki literackie, które definiują poezję Cwietajewej. Krytycy opisywali tłumaczenia jako błędne przedstawienie poetki, prowadzące do mniejszego zrozumienia jej twórczości. Twierdzono, że przekłady zbyt ściśle dostosowują się do radzieckiej narracji o Cwietajewej, nie uwzględniając szerszego wyboru jej poezji.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Selected Poems

Zawartość książki:

W latach stalinowskich Rosja miała czterech wielkich poetów, którzy wyrażali uczucia uciskanego narodu: Pasternaka, Achmatową, Mandelsztama i Marinę Cwietajewą. Dwoje pierwszych przeżyło terror, ale Mandelsztam zmarł w obozie, a Cwietajewa powiesiła się w 1941 roku.

Ten obszerny wybór poezji Cwietajewej zawiera pełne wersje wszystkich jej najważniejszych długich wierszy i cykli poetyckich: Poemat końca, Próba pokoju, Wiersze do Czech i List noworoczny. Było to pierwsze angielskie tłumaczenie, w którym wykorzystano nowy, ostateczny rosyjski tekst jej twórczości. Zawiera również dodatkowe wersje przypisywane F.

F. Mortonowi, które po raz pierwszy pojawiły się w The New Yorker: te rymowane tłumaczenia są w rzeczywistości dziełem Josepha Brodskiego (który mieszkał przy Morton Street 44 w Nowym Jorku).