Upadek Sajgonu: Historia bitwy o stolicę Wietnamu Południowego i koniec wojny w Wietnamie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Fall of Saigon: The History of the Battle for South Vietnam's Capital and the End of the Vietnam War

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera bibliografię do dalszej lektury.

Wojnę w Wietnamie można by nazwać komedią pomyłek, gdyby jej konsekwencje nie były tak śmiertelne i tragiczne. W 1951 roku, gdy w Korei szalała wojna, Stany Zjednoczone zaczęły podpisywać pakty obronne z krajami Pacyfiku, zamierzając stworzyć sojusze, które powstrzymałyby rozprzestrzenianie się komunizmu. Gdy wojna koreańska dobiegała końca, Ameryka dołączyła do Organizacji Traktatu Azji Południowo-Wschodniej, zobowiązując się do obrony kilku krajów w regionie przed komunistyczną agresją. Jednym z tych krajów był Wietnam Południowy.

Przed wojną w Wietnamie większość Amerykanów miałaby trudności ze zlokalizowaniem Wietnamu na mapie. Reżim prezydenta Wietnamu Południowego Diema był bardzo niepopularny, a pod koniec lat 50. wybuchła wojna między komunistycznym Wietnamem Północnym a Wietnamem Południowym. Administracja Kennedy'ego próbowała wspierać Wietnam Południowy poprzez szkolenia i pomoc, ale południowowietnamskie wojsko było słabe. Miesiąc przed śmiercią Kennedy podpisał prezydencką dyrektywę wycofującą 1000 amerykańskich żołnierzy, a wkrótce po zabójstwie Kennedy'ego nowy prezydent Lyndon B. Johnson zmienił kurs, zamiast tego decydując się na rozszerzenie amerykańskiej pomocy dla Wietnamu Południowego.

W ciągu następnych kilku lat amerykańskie zaangażowanie wojskowe w Wietnamie Południowym dramatycznie wzrosło, a działania wojenne stały się zarówno głębsze, jak i bardziej złożone. Strategia obejmowała równoległe wysiłki mające na celu wzmocnienie ekonomicznych i politycznych podstaw reżimu południowowietnamskiego, wykorzenienie partyzanckiej rebelii Vietcongu na południu, zwalczanie bardziej konwencjonalnej Armii Północnowietnamskiej (NVA) w pobliżu Strefy Zdemilitaryzowanej między północą a południem oraz bombardowanie celów wojskowych i przemysłowych w samym Wietnamie Północnym. Amerykańscy wojskowi i członkowie administracji Johnsona publicznie podkreślali swoje taktyczne sukcesy i przedstawiali różowe prognozy.

Przemawiając przed Krajowym Klubem Prasowym w listopadzie 1967 roku, generał Westmoreland stwierdził: "Nigdy nie byłem bardziej podbudowany w ciągu czterech lat, które spędziłem w Wietnamie. Robimy prawdziwe postępy... Jestem absolutnie pewien, że podczas gdy w 1965 roku wróg wygrywał, dziś z pewnością przegrywa".

Dojrzały do oskubania przez Wietnam Północny, kraj Wietnamu Południowego znalazł się w 1974 roku w sytuacji nie do pozazdroszczenia. Siły amerykańskie szybko się wycofały, pozostawiając jedynie kilku doradców i inny personel w miejsce dużych sił rozmieszczonych do niedawna w południowo-wschodniej Azji. Prezydent Gerald Ford i jego sztab, całkowicie pokonani w negocjacjach podczas amerykańskiego odwrotu, pertraktowali z pozycji słabości. Północni Wietnamczycy nie dali w zasadzie żadnych użytecznych ustępstw, ponieważ nie mieli ku temu powodu, i zapewnili wycofanie się Amerykanów bez konieczności usuwania w zamian własnych jednostek z terytorium Wietnamu Południowego.

Oczywiście fakty te odbiły się na morale obu stron. Morale Wietnamczyków Południowych spadło do katastrofalnego poziomu i tam pozostało, chociaż siły ARVN (Armii Republiki Wietnamu) od czasu do czasu wykazywały się walecznością, a nawet bohaterstwem. Z kolei Wietnamczycy Północni czuli się pewni zwycięstwa, od najwyższych do najniższych szczebli. Mieszanka marksistowskiego zapału i ledwo wyrażanego, ale bardzo realnego nacjonalizmu wzmocniła również determinację północnowietnamskich dowódców i żołnierzy.

Północni Wietnamczycy wciąż obawiali się powrotu Amerykanów, ale każdy kolejny sukces bez amerykańskiej odpowiedzi sprawiał, że obawy te schodziły na dalszy plan. Wraz z nadejściem 1975 roku NVA przygotowała się do ostatniej serii kampanii mających na celu podbicie terytorium Wietnamu Południowego, co doprowadziło do łańcucha wydarzeń, których kulminacją był upadek Sajgonu i jedne z najbardziej niesławnych materiałów filmowych w historii Ameryki XX wieku.

Upadek Sajgonu: The History of the Battle for South Vietnam's Capital and the End of the Vietnam War bada, jak zakończyła się wojna.