Rocky Mountain Harry Yount: Życie i dziedzictwo słynnego amerykańskiego odkrywcy i człowieka gór

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają silne niezadowolenie z książki, krytykując ją za wprowadzanie w błąd i brak merytorycznej treści na temat postaci Rocky Mountain Harry'ego.

Korzyści płynące z książki nie zostały odnotowane.

Książka jest postrzegana bardziej jako reklama innych prac autora niż jako źródło informacji. Składa się tylko z około 25 stron, z których większość nie koncentruje się na postaci, jak obiecano. Format przypomina raczej magazyn niż pełnowymiarową książkę, co potęguje poczucie przepłacenia.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rocky Mountain Harry Yount: The Life and Legacy of the Famous American Explorer and Mountain Man

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera współczesne relacje.

*Zawiera zasoby internetowe i bibliografię do dalszej lektury.

W złotym wieku człowieka gór, w połowie XIX wieku, na Zachodzie żyło być może tylko 3000 ludzi. Ich pochodzenie było zróżnicowane, choć było wśród nich wielu Anglo-Amerykanów. Wielu z nich pochodziło z dzikich regionów Kentucky i Wirginii oraz z nowo zakupionego Terytorium Luizjany, które zajmowało całą środkową część kontynentu. Francuscy Kanadyjczycy podróżowali z północy, aby pracować w handlu futrami, podczas gdy Kreole-Europejczycy stanowili około 15% mężczyzn prowadzących odizolowane życie w górach. Pozostali byli pochodzenia misyjskiego, hiszpańskiego, amerykańskiego, czarnego, indiańskiego i mieszanej krwi, najczęściej Irokezów lub Delaware. Większość z nich przybyła na Zachód w późnych latach młodzieńczych, a najstarsi uczyli się zawodu w wieku 30 lat. Wielu z nich wędrowało po Zachodzie tak długo, jak ich konstytucje wytrzymywały ciągłe ataki na ich zdrowie i bezpieczeństwo osobiste. Niektórzy zostali zbyt długo i nie przetrwali tego doświadczenia. Wśród najsłynniejszych był Jim Bridger, który przybył w wieku 16 lat, podczas gdy Edward Robinson został ostatecznie zabity w wieku 60 lat przez tak zwane "złe węże", co było odniesieniem do plemienia Snake w Idaho. Jim Beckwourth opuścił góry w wieku 68 lat, a Old Bill Williams zmarł w wieku 62 lat, gdy banda Utes "zmusiła go do przybycia".

W połowie XIX wieku osobowość człowieka gór przekształciła się w bardziej wielowymiarową jednostkę. Ludzie pogranicza, którzy niegdyś samotnie przemierzali Zachód, byli zatrudniani jako przewodnicy i zwiadowcy dla wojska lub karawan osadniczych przemierzających nowe szlaki do północno-zachodniego Pacyfiku i Kalifornii. Trzecie pokolenie ludzi gór pojawiło się po wojnie secesyjnej, gdy weterani wyruszyli na zachód, by sprawdzić swoje umiejętności przetrwania nabyte w wojsku. Poszukiwanie możliwości w pobliżu Pacyfiku nie było jedynie opcją wykorzystywaną przez bezrobotnych żołnierzy, którzy nie mogli znaleźć dla siebie innego zastosowania, ponieważ wielu z nich nie miało domu, do którego mogliby wrócić. W międzyczasie poszerzyły się możliwości dla poszukiwaczy, myśliwych, kupców, rolników, ranczerów i stróżów prawa, zawodów, które nie istniały jeszcze dla poprzedniego pokolenia.

W przypadku weterana wojny secesyjnej Harry'ego S. Younta, rząd federalny otworzył nową niszę dla wczesnego utrzymania lasów na Zachodzie i ochrony dzikiej przyrody w północnych Górach Skalistych. Dzięki swojej służbie jako pierwszy leśniczy tego, co miało stać się Parkiem Narodowym Yellowstone, Yount jest do dziś honorowany jako prototypowy model w tworzeniu Służby Parków Narodowych. Dzięki swoim dwóm rocznym raportom dla Departamentu Spraw Wewnętrznych jest uznawany za pierwszą osobę, która zaleciła wyspecjalizowane siły, które zagwarantowałyby zarządzanie gruntami i dziką przyrodą w pierwszych latach amerykańskiego ekologizmu, a dzięki swojej wiedzy na temat dzikiego kraju Montany i Wyoming był kluczowym pracownikiem jednej z pierwszych dużych ekspedycji geologicznych w Góry Skaliste, która wykreśliła ziemię od Montany do Arizony i zapewniła pierwsze dokładne naukowe badanie wielkiego pasma górskiego. Pomimo pewnej dysfunkcji nogi spowodowanej raną otrzymaną podczas wojny i niewielkim doświadczeniem jako alpinista, Yount dołączył do kilku geologów i kartografów w pierwszych wejściach na główne szczyty Grand Teton Range. Jego era była pierwszą, w której niektórzy na Zachodzie zaczęli poważnie rozważać ochronę niegdyś obfitych gatunków dzikiej przyrody.

Pomimo bycia zwolennikiem takiej ochrony, Yount był jednak produktem swoich czasów. Uczestniczył w powszechnym dziesiątkowaniu bizonów, choć niechętnie, z innego powodu niż zniszczenie źródła pożywienia rdzennych mieszkańców i zmuszenie ich do przeniesienia się do rezerwatów. Jako postać przejściowa, stanowi moralny dylemat dla wrażliwości XXI wieku.