Twierdza Europa? Jak technologia automatycznego rozpoznawania twarzy narusza prawa człowieka?

Oryginalny tytuł:

Fortress Europe? How Automated Facial Recognition Technology Undermines Human Rights

Zawartość książki:

Praca seminaryjna z roku 2020 z przedmiotu Polityka - Polityka międzynarodowa - Region: Europa Zachodnia, ocena: 2,0, Uniwersytet Twente, język: Angielski, streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, w jakim stopniu strategia UE dotycząca zabezpieczenia jej granic jest zgodna z nadrzędnością praw człowieka i jaki wpływ mają środki europejskiej polityki migracyjnej na legitymizację UE. Aby odpowiedzieć na to pytanie, przeprowadzono systematyczny przegląd literatury w oparciu o klasyfikację legitymizacji Schmidta (2013) na wejściową, wyjściową i przepustową oraz z uwzględnieniem koncepcji praw człowieka UE.

Legitymizacja wejściowa została zbadana w kontekście zarządzania granicami w ramach reżimu granicznego Schengen, legitymizacja wyjściowa została oceniona w kontekście polityk EUROSUR, w szczególności wykorzystania AFRT na granicach i systemu dystrybucji uchodźców w ramach Konwencji Dublińskiej. Legitymizacja przepustowości została przeanalizowana z uwzględnieniem kryterium odpowiedzialności w ramach prywatyzacji zarządzania granicami. Badanie tych aspektów wykazało, że polityka migracyjna UE jest wysoce sprzeczna i niedoskonała we wszystkich obszarach legitymizacji.

Nie ma jednolitych sposobów działania, interesy państw narodowych pozostają dominujące, polityka jest sprzeczna z prawami człowieka, nie ma jasności co do tego, kto jest odpowiedzialny za określone środki. Na podstawie uzyskanych spostrzeżeń opracowano pięć zaleceń dla Komisji Europejskiej, które powinny przyczynić się do przezwyciężenia tego kryzysu.

Od czasu wprowadzenia Układu z Schengen w 1985 roku, zadanie ochrony granic przeniosło się z granic państwowych na europejskie granice zewnętrzne. Chociaż układ ten doprowadził do większej integracji europejskiej i do pewnego stopnia do wspólnej tożsamości europejskiej, opinie na temat tego, jak radzić sobie z ludźmi poza granicami Schengen, są podzielone.

Wraz z rosnącymi przepływami migracyjnymi do Europy od czasu konfliktu syryjskiego w 2011 r. i wynikającą z tego polityką UE, UE ma.