Dzienniki depresji. Dorothea Lange i jej dokumentalna praca fotograficzna podczas Wielkiego Kryzysu w Ameryce

Oryginalny tytuł:

Depression Diaries. Dorothea Lange and her Documentary Photography Work during the Great Depression in America

Zawartość książki:

Praca seminaryjna z roku 2018 z przedmiotu English Language and Literature Studies - Culture and Applied Geography, stopień: 1,7, Uniwersytet Koblenz-Landau, język: Angielski, streszczenie: W pamiętnikach ludzie odzwierciedlają własną rzeczywistość i indywidualne uczucia. Nie ma w nich kłamstw, a nawet gdyby inni twierdzili, że są, właściciel pamiętnika i tak by to odrzucił, twierdząc, że rzekome kłamstwa są jego własną rzeczywistością.

Dlatego też pamiętniki są uważane za w jakiś sposób raportujące prawdę, a przynajmniej jeden z rodzajów indywidualnej prawdy. A co z fotografiami Dorothei Lange z czasów Wielkiego Kryzysu? Czy są one rzeczywistą prawdą, czy też jej interpretacją? Mówi się, że obraz jest wart tysiąca słów. Ludzie mają wyobrażenie o tym, jak wyglądał Wielki Kryzys w Ameryce, dzięki różnym fotografom, którzy przedstawili zarówno ekonomiczne, jak i kulturowe konsekwencje globalnego kryzysu.

Jedną z tych fotografek była Dorothea Lange.

Podczas pierwszego badania jej pracy dokumentującej ludzi stojących za Wielkim Kryzysem w Ameryce, szybko zauważyłem, że krytycy są albo za, albo przeciw pracy fotograficznej Lange. Ponieważ nie mogłem zgodzić się z żadnym z tych stanowisk, zdecydowałem, że chcę znaleźć własne.

Studiując i analizując różne zdjęcia zarówno w kontekście Wielkiego Kryzysu, jak i tradycyjnej idei fotografii dokumentalnej, w końcu odkryłem, co myślę o jej pracy. Rozpoczynając swoją karierę jako fotograf dokumentalny, Lange działała jako cichy obserwator za kamerą. Rejestrowała to, co Amerykanie musieli wycierpieć podczas depresji, bez jakiejkolwiek edycji czy inscenizacji.

Jednak z biegiem lat Lange coraz bardziej zbaczała ze ścieżki podstawowych koncepcji fotografii dokumentalnej. W związku z tym twierdzę, że Dorothei Lange w niektórych z prezentowanych prac udało się zarejestrować rzeczywistość zgodnie ze standardami fotoreportażu. W innych jednak zlekceważyła lub nawet złamała niepisane zasady fotografii dokumentalnej.