Księga Henocha (najstarsze pismo apokaliptyczne): tekst teologiczny

Opinie czytelników

Księga Henocha otrzymała mieszane recenzje, podkreślające jej interesującą treść, ale także trudną czytelność ze względu na archaiczny język i mały rozmiar czcionki. Niektórzy czytelnicy doceniają głębię tekstu, podczas gdy inni znajdują błędy w jego prezentacji i tłumaczeniu.

Interesująca treść, która zapewnia głęboki wgląd w mitologię chrześcijańską i prorocze wizje Henocha. Czytelnicy uznali ją za wartościowy dodatek dla osób zainteresowanych literaturą apokaliptyczną. Tematy i opisy zawarte w książce są przekonujące dla osób zaznajomionych z tematem.

Język jest archaiczny i trudny do zrozumienia dla niektórych, co sprawia, że jest to trudna lektura. Wielu recenzentów wspomina o małym rozmiarze czcionki jako istotnym problemie, wyszczególniając, że jest ona trudna do odczytania. Ponadto niektóre książki zawierają błędy w tłumaczeniu i błędy OCR, co prowadzi do nieporozumień co do dokładności tekstu. Struktura treści, z powtarzającymi się ostrzeżeniami i długimi opisami, może być nużąca.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Das Buch Henoch (Die lteste apokalyptische Schrift): thiopischer Text

Zawartość książki:

Teofaniczna Księga Henocha jest jednym z tak zwanych pseudoepigrafów Starego Testamentu. Obejmuje ona obszerny zbiór apokaliptycznych tradycji enochiańskich o różnych datach powstania.

Uważa się, że najstarsze części Księgi Henocha pochodzą z III wieku p.n.e. Księga Henocha zawiera apokaliptyczne opisy, podobnie jak Księga Objawienia i Księga Daniela, ale są one znacznie starsze od nich. Księga Objawienia jest zwykle datowana na około 95 r.

n.e., a Księga Daniela na 167 r.

p.n.e. Księga Henocha jest zatem najstarszym znanym pismem apokaliptycznym.

Fragmenty tekstu istnieją w języku aramejskim, hebrajskim, greckim, syryjskim i koptyjskim. Dzieło przetrwało w całości jedynie w wersji starotestamentowej. Wynika to z faktu, że księga ta jest częścią biblijnego kanonu kościoła tiopskiego.

Tłumaczenie tiopskie opiera się na greckich i aramejskich pismach Enocha. Dzieło to nie zostało włączone do kanonu żydowskiego ani innych kościołów chrześcijańskich. Andreas Gottlieb Hoffmann (1796-1864) był niemieckim teologiem protestanckim i orientalistą.