The Turn of the Screw

Opinie czytelników

Recenzje „The Turn of the Screw” Henry'ego Jamesa ujawniają mieszankę fascynacji i frustracji wśród czytelników. Wielu z nich docenia klasyczną opowieść o duchach z głębokimi wątkami psychologicznymi, bogatą dwuznacznością i wciągającą fabułą. Inni krytykują jednak zawiły styl pisania i uważają, że czasami jest on nużący, co sprawia, że trudno się w niego zaangażować. Brak konkretnych odpowiedzi na tajemnice tej historii dodaje jej uroku dla niektórych, ale pozostawia innych z uczuciem niepokoju lub rozczarowania.

Książka chwalona jest za trzymającą w napięciu narrację, głęboką psychologiczną eksplorację i niejednoznaczność poruszanych tematów. Skutecznie łączy elementy horroru, tajemnicy i psychologii, skłaniając czytelników do kwestionowania rzeczywistości duchów i rozsądku guwernantki. Wielu czytelników uważa, że jest to fascynujący klasyk, do którego warto wrócić, podkreślając jego wpływ na gatunek opowieści o duchach i bogaty rozwój postaci.

Wielu czytelników uważa, że styl pisania jest trudny, z długimi, złożonymi zdaniami, które mogą prowadzić do zamieszania i zmęczenia. Niektórzy uważają, że niejednoznaczność historii prowadzi raczej do frustracji niż intrygi, zwłaszcza w przypadku nagłego zakończenia. Krytycy twierdzą, że tempo jest powolne, a narracja rozproszona, co sprawia, że współczesnemu czytelnikowi trudno jest w pełni zanurzyć się w historii.

(na podstawie 923 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Powszechnie uznawana za jedną z najbardziej porywających opowieści o duchach w literaturze, ta klasyczna opowieść o moralnej degradacji dotyczy złowrogiej przemiany dwojga niewinnych dzieci w rażących kłamców i hipokrytów. Historia rozpoczyna się, gdy guwernantka przybywa do angielskiej wiejskiej posiadłości, aby opiekować się dziesięcioletnim Milesem i ośmioletnią Florą. Początkowo wszystko wydaje się normalne, ale potem wydarzenia stopniowo zaczynają tkać zaklęcie psychologicznego terroru.

Pewnej nocy przed guwernantką pojawia się duch. To zmarły kochanek panny Jessel, byłej guwernantki. Później duch samej panny Jessel pojawia się przed guwernantką i małą dziewczynką. Co więcej, zarówno guwernantka, jak i gosposia podejrzewają, że oba duchy ukazały się chłopcu na osobności. Dzieci jednak stanowczo odmawiają uznania obecności dwóch duchów, pomimo oznak, że istnieje jakiś rodzaj złej komunikacji między dziećmi a duchami.

Bez uciekania się do stukotu łańcuchów, demonicznych odgłosów i innych melodramatycznych technik, tej elegancko opowiedzianej historii udaje się stworzyć atmosferę mrowiącego napięcia i niewypowiedzianego horroru, któremu dorównuje niewiele innych książek z tego gatunku. Znany ze swoich wnikliwych powieści psychologicznych traktujących o wyższych sferach, James w tej historii spróbował swoich sił w okultyzmie - i stworzył arcydzieło nadprzyrodzonych zjawisk, które przeraża i zachwyca czytelników od prawie wieku.