Tajemnicza Polinezja: mity, legendy i tajemnice Polinezyjczyków

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 33 głosach.

Oryginalny tytuł:

Mysterious Polynesia: The Myths, Legends, and Mysteries of the Polynesians

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera bibliografię do dalszego czytania.

Biorąc pod uwagę podobieństwa w wyglądzie, zwyczajach i językach rozrzuconych po rozległym regionie rozproszonych wysp, było oczywiste, że rasa polinezyjska wyłoniła się z jednego źródła, a pochodzenie to, jak spekulował Cook, znajdowało się gdzieś na Półwyspie Malajskim lub w "Indiach Wschodnich". Pod tym względem nie był on zbyt daleki od prawdy. Pochodzenie rasy polinezyjskiej było od tego czasu przedmiotem zaciekłych dyskusji i dopiero stosunkowo niedawno, dzięki badaniom genetycznym i lingwistycznym, można z całą pewnością stwierdzić, że rasa polinezyjska pochodzi z Chin kontynentalnych oraz wysp Tajwanu, Filipin, Malezji i Indonezji. Oceania była rzeczywiście ostatnim dużym regionem Ziemi, który został spenetrowany i zasiedlony przez ludzi, a Polinezja była ostatnim zamieszkałym regionem Oceanii. Wehikułem tej ekspansji był kanu, a wspomagana przez pływy i wiatry migracja wzdłuż Archipelagu Malajskiego i przez rozległe przestrzenie południowego Pacyfiku rozpoczęła się między 3000 a 1000 rokiem p.n.e., docierając do zachodnich wysp Polinezji około 900 roku p.n.e..

Nazwa Polinezja wywodzi się ze starożytnej greki i oznacza "wiele wysp". Słowo to zostało po raz pierwszy użyte do opisania całości Wysp Morza Południowego przez XVIII-wiecznego francuskiego pisarza i podróżnika Charlesa de Brosses, ale technicznie rzecz biorąc, Polinezja odnosi się konkretnie do obszaru opisanego przez rozległy trójkąt, który rozciąga się na południowym Pacyfiku, z Hawajami, Wyspą Wielkanocną i Nową Zelandią jako punktami. Blisko środka tego trójkąta leży Tahiti, a zachodnią granicę wyznaczają Samoa i Tonga, z niewielką nieregularnością na zachodniej krawędzi trójkąta, która służy do wykluczenia Fidżi, Wysp Salomona, Nowych Hebrydów oraz garstki wysp Melanezji i Mikronezji. Melanezyjczycy różnią się dość znacznie od Polinezyjczyków zarówno pod względem wyglądu, jak i kultury, przy czym ci pierwsi mają zwykle ciemniejszą karnację, podczas gdy ci drudzy są bardziej charakterystyczni dla wyspiarzy z mórz południowych z popularnej mitologii.

Co więcej, nie wszystkie wyspy wchodzące w skład szeroko pojętej Polinezji to maleńkie wysepki i atole z powszechnej wyobraźni, olśniewające błękitnymi lagunami, białymi piaszczystymi plażami i nieskazitelnymi rafami koralowymi. Większość z nich znajduje się w tropikach i ma wszystkie cechy wyspiarskiego raju, ale wiele innych, takich jak Wyspa Wielkanocna, Wyspy Chatham i Nowa Zelandia, leży daleko na południu i w konsekwencji ma umiarkowany klimat i biologię.

Podczas gdy czas przemieszczania się populacji można dokładnie nakreślić, motywacje i metodologia zwykle wychodziły na jaw tylko poprzez badanie tradycji ustnej i folkloru związanego z wieloma rozproszonymi, ale kulturowo powiązanymi ludami. Rzeczywiście, kiedy naukowcy przeglądają tradycje i mitologię przekazywaną przez ludzi rozproszonych na tysiącach mil wody i wysp, są zdumieni uderzającymi podobieństwami. Zazwyczaj wspomnienia kulturowe związane z tymi falami migracji mówią o wojnach i wewnętrznych kłótniach, często z pokonanym wodzem lub królem prowadzącym ekspedycję, a następnie przyjmującym rolę "pierwszego człowieka" w tworzeniu nowego społeczeństwa i struktury politycznej.

Mysterious Polynesia: The Myths, Legends, and Mysteries of the Polynesians to kronika niektórych z tych niezwykłych historii, a także utrzymujących się tajemnic w całym regionie. Wraz ze zdjęciami ważnych ludzi, miejsc i wydarzeń, dowiesz się o Polinezji jak nigdy dotąd.