Światło Azji

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają duże uznanie dla „The Light of Asia” Sir Edwina Arnolda jako poetyckiej opowieści o życiu Buddy, podkreślając jej piękno, inspirującą treść i wartość edukacyjną. Podczas gdy wielu czytelników uważa poetycki styl za wciągający i wywierający wpływ, niektórzy wyrażają frustrację z powodu jakości wersji drukowanych i układu.

⬤ Piękny i pełen wdzięku styl pisania.
⬤ Inspirujące przedstawienie życia i nauk Buddy.
⬤ Treści edukacyjne, które zapewniają wgląd w buddyzm.
⬤ Odpowiednia zarówno dla czytelników z wcześniejszą wiedzą na temat buddyzmu, jak i dla nowicjuszy.
⬤ Zapadająca w pamięć i poruszająca narracja, która rezonuje z czytelnikami.

⬤ Słaba jakość druku i układu w niektórych wydaniach, co utrudnia czytanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają poetycką formę za uciążliwą i preferują styl narracyjny.
⬤ Brak stron w niektórych egzemplarzach.
⬤ Mały rozmiar druku w niektórych wydaniach może być wadą.

(na podstawie 54 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Light of Asia

Zawartość książki:

Sir Edwin Arnold (ur. 10 czerwca 1832 r.

w Gravesend, Kent, Anglia - zm. 24 marca 1904 r. w Londynie), poeta i dziennikarz, najbardziej znany jako autor The Light of Asia (1879), epickiego poematu w misternie tennysonowskim czystym wierszu, który opisuje, ustami "wyimaginowanego buddyjskiego wotariusza", życie i nauki Buddy.

Perły wiary (1883), o islamie, i Światło świata (1891), o chrześcijaństwie, były mniej udane. Po opuszczeniu Uniwersytetu Oksfordzkiego Arnold był nauczycielem w Birmingham, zanim w 1856 roku został dyrektorem brytyjskiego college'u rządowego w Poona (Pune) w Indiach. Powrócił do Anglii w 1861 roku, by dołączyć do zespołu Daily Telegraph, gdzie był redaktorem naczelnym w latach 1873-1889.

Opublikował kilka tomów krótszych wierszy, a także tłumaczenia indyjskich wierszy i sporo prozy podróżniczej. Eseje zebrane w Japonica (1892) były ważnym wkładem w "kult Japonii" pod koniec XIX wieku w Wielkiej Brytanii, podobnie jak jego adaptacje japońskiej poezji w The Tenth Muse (1895) i jego japońska sztuka Adzuma (1893). Został pasowany na rycerza w 1888 roku.

(britannica. com)