Secretum

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.

Zawartość książki:

Petrarch's Secret or The Soul's Conflict with Passion - Three Dialogues Between Himself and S. Augustine - FULL ENGLISH TRANSLATION - Translated From the Latin by William H.

Draper - Pani Jerrold rzeczywiście posuwa się tak daleko, że mówi, iż Petrarka "pogrąża się w najbardziej zjadliwej samoocenie, jaką kiedykolwiek dokonał jakikolwiek człowiek". Czy książka była przeznaczona dla publiczności, możemy wątpić, zarówno na podstawie słów przedmowy, jak i faktu, że nie została opublikowana aż do śmierci autora. Jakkolwiek by nie było, pozostaje ona jednym z największych na świecie pomników samoobjawienia i plasuje się na równi z Wyznaniami św.

Augustyna - werdykt, który niektórym krytykom wyda się odrobinę przesadzony, choć nie wykracza poza opinię francuskich uczniów Petrarki i nie jest całkowicie niewybaczalny u tak entuzjastycznego wielbiciela jej tematu, a werdykt, który przynajmniej nie byłby niezadowolony dla samego Petrarki.

Większość współczesnych pisarzy na temat Petrarki zgadza się, że ze wszystkich jego dzieł Dialogi, które nazywa Secretum meum, są tymi, które rzucają najwięcej światła na samego człowieka. Jednak do tej pory nie opublikowano żadnego angielskiego tłumaczenia.

Francuska wersja autorstwa M. Victor Develay został wydany kilka lat temu i zyskał uznanie Akademii Francuskiej; a biorąc pod uwagę wielkie znaczenie Petrarki w historii renesansu, nie tylko we Włoszech, ale w Europie, nadszedł czas, aby podobna możliwość pełniejszego poznania go została zaoferowana angielskim czytelnikom; po obu stronach Atlantyku pojawiają się oznaki, że liczba zainteresowanych nim stale rośnie. Powodem tego jest niewątpliwie fakt, że w miarę jak cała twórczość Petrarki staje się coraz bardziej znana, wzrasta zainteresowanie nim jako człowiekiem.

Pan Sidney Lee przypomniał nam ostatnio o jego szerokim zasięgu i dominującym wpływie na sonet we Francji i elżbietańskiej Anglii, a także w jego własnym kraju; a jednak wpływ ten był bardzo daleki od ujawnienia wszystkiego, czym był Petrarka. Był to w dużej mierze wpływ stylu, triumf doskonałości formy, a jego naśladowcy nie zawracali sobie głowy dokładną naturą sentymentu i ducha informującego o stylu. Kiedy przyszło to zważyć w późniejszych czasach, tendencją angielskiego uczucia było postrzeganie jego sentymentu jako odrobinę zbyt poważnego i słabego.

Miłosne poczynania Kawalerzystów przyniosły wściekły ton. Kiedy raz padło pytanie: - Dlaczego jesteś taki blady i słaby, kochany? - tak naprawdę nie było na nie dobrej odpowiedzi w stylu Petrarki, a konsekwencją było to, że jego imię i sława zostały wśród nas nieco przyćmione.