Rzym i Germania: Historia konfliktów i interakcji Imperium Rzymskiego z plemionami germańskimi

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Rome and Germania: The History of the Roman Empire's Conflicts and Interactions with Germanic Tribes

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera fragmenty starożytnych relacji.

*Zawiera bibliografię do dalszego czytania.

Pomimo wszystkich osiągnięć i powszechnych zwycięstw i podbojów w całej długiej historii republikańskiego i cesarskiego Rzymu, powszechna opinia nadal uważa, że Rzymianie ponieśli porażkę w jednym kluczowym podboju: podporządkowaniu Germanii. Rzeczywiście, historycy wyróżnili tę jedną porażkę jako kluczową dla ostatecznego upadku całego imperium, ponieważ ciągłe wojny z plemionami germańskimi i konieczność obrony granicy na Renie ogromnym kosztem przed tymi plemionami pomogły rzucić imperium na kolana. W takim wniosku są elementy prawdy, ale rzeczywistość była znacznie bardziej płynna, niż często się uważa.

Od I wieku p.n.e. do upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego w V wieku n.e. relacje między szerszym imperium a mieszkańcami dzisiejszych Niemiec były niezwykle skomplikowane i obejmowały znacznie więcej niż zwykłe działania wojenne. Archeolog Are Kolberg zasugerował, że istniały cztery różne aspekty, które należy wziąć pod uwagę: militarny, handlowy, darów i grabieży. Można również dodać do tego aspekt polityczny, biorąc pod uwagę wpływ, jaki wojska germańskie wywarły na wyniesienie różnych cesarzy na tron w różnych okresach.

Jako terytorium rzymskie, Germania w pewnym momencie obejmowała znaczne obszary na wschód od Renu, aż do Łaby. Rzymianie utrzymywali znaczące siły po tej wschodniej stronie aż do III wieku n.e., ale ostatecznie inwazja Franków zakończyła tę obecność, a termin Germania zaczął odnosić się konkretnie do terytorium na zachód od Renu, które obejmowało dwie prowincje Germania Superior i Germania Inferior, czyli Górne i Dolne Niemcy. Prowincje te były kluczowe dla obrony imperium, do tego stopnia, że Triery stanowiły lokalizację jednej z czterech siedzib rządu pod koniec panowania Rzymu.

Lud, który stał się znany jako Germanie, pierwotnie pochodził ze Skandynawii i był głównie pasterzem i myśliwym, ale składał się z wielu odrębnych grup, z których najważniejszymi byli Goci, Wandalowie, Frankowie i Sasi. W ramach każdej grupy istniały odrębne plemiona, a wraz ze wzrostem ich populacji ziemia, którą zajmowali w Skandynawii, nie była w stanie ich utrzymać, więc zaczęli migrować na południe, osiedlając się poza granicami Cesarstwa Rzymskiego. Germanie byli zaciekłymi wojownikami, którzy stosowali dość prymitywną, ale skuteczną taktykę w walce. Ich głównym podejściem była szarża bezpośrednio na wroga i walka wręcz przy użyciu długich mieczy i tarcz. Pancerze były nieznane, a wojownicy nosili jedynie zwierzęce skóry. Większość wojowników nosiła długie włosy, farbowane na czerwono i spięte w kucyki.

Tarcia między Rzymem a plemionami niemieckimi można prześledzić już w 113 r. p.n.e., a następne 500 lat przyniosło pełnowymiarowe kampanie Rzymian przeciwko różnym poszczególnym plemionom, co skutkowało licznymi bitwami i ciągłymi powstaniami wszędzie tam, gdzie jakakolwiek część ziemi na wschód od Renu była okupowana przez dłuższy czas. Wpływ tych ciągłych działań wojennych na obie strony jest nie do przecenienia, a przez cały czas walki i inne interakcje miały ogromny wpływ kulturowy i polityczny w obu kierunkach.

Rome and Germania: The History of the Roman Empire's Conflicts and Interactions with Germanic Tribes analizuje wiele bitew i wydarzeń, które wpłynęły na współistnienie Rzymu z Germanią na przestrzeni kilku stuleci. Wraz z ilustracjami przedstawiającymi ważnych ludzi, miejsca i wydarzenia, dowiesz się o Rzymie i Germanii jak nigdy dotąd.