Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Oryginalny tytuł:
Equity and Excellence in American Higher Education
Zawartość książki:
Thomas Jefferson stwierdził kiedyś, że głównym celem amerykańskiej edukacji musi być pielęgnowanie "naturalnej arystokracji talentów i cnót". Chociaż pod wieloma względami amerykańskie szkolnictwo wyższe spełniło wizję Jeffersona, osiągając powszechny poziom doskonałości, nie osiągnęło celu równości zawartego w oświadczeniu Jeffersona. W książce "Równość i doskonałość w amerykańskim szkolnictwie wyższym" William G. Bowen, Martin A. Kurzweil i Eugene M. Tobin badają przyczyny tego podziału. Korzystając z badań historycznych, najnowszych badań z zakresu nauk społecznych i polityki publicznej, porównań międzynarodowych i szczegółowej analizy empirycznej bogatych nowych danych, autorzy badają skrzyżowanie celów "doskonałości" i "równości".
Zaczynając od linii czasu śledzącej wysiłki na rzecz osiągnięcia równości i doskonałości w szkolnictwie wyższym od rewolucji amerykańskiej do wczesnych lat zimnej wojny, narracja ta ujawnia zatrzymujący się, epizodyczny postęp w poszerzaniu dostępu ponad liniami podziału płci, rasy, religii, pochodzenia etnicznego i statusu społeczno-ekonomicznego. Autorzy argumentują, że pomimo naszej retoryki inkluzywności, znaczna liczba młodzieży z ubogich rodzin nie ma równego dostępu do elitarnych amerykańskich szkół wyższych i uniwersytetów. Podczas gdy Ameryka osiągnęła najwyższy poziom wykształcenia spośród wszystkich krajów, istnieje ryzyko, że utraci tę pozycję, jeśli nie będzie w stanie znacznie poprawić przygotowania studentów z mniejszości rasowych i rodzin o niższych dochodach.
Po zidentyfikowaniu problemu "równości" na poziomie krajowym i przeanalizowaniu dziewiętnastu selektywnych szkół wyższych i uniwersytetów, autorzy proponują zestaw potencjalnych działań, które należy podjąć na poziomie federalnym, stanowym, lokalnym i instytucjonalnym. Począwszy od reformy procesu rekrutacyjnego, poprzez restrukturyzację federalnej pomocy finansowej i państwowego wsparcia dla uniwersytetów publicznych, aż po zajęcie się różnymi przeszkodami, z którymi borykają się defaworyzowani uczniowie w domu i w szkole, autorzy wzywają wszystkie selektywne uczelnie do kontynuowania polityki rekrutacyjnej uwzględniającej rasę, jednocześnie wzywając najbardziej selektywne (i uprzywilejowane) instytucje do przyjmowania większej liczby dobrze wykwalifikowanych studentów z rodzin o niskim statusie społeczno-ekonomicznym.
