Portret w sepii

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Portret w sepii” Isabel Allende to pięknie napisana powieść, która oferuje przyjemną kontynuację historii z „Córki fortuny”. Książka zgłębia tematy kulturowe i społeczne z perspektywy kobiety i jest opisywana jako fascynująca i bogata w szczegóły. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzającą poprzednie dzieło i zauważyli nadmierny nacisk na kontekst historyczny, co umniejszyło ogólną przyjemność z lektury.

⬤ Pięknie napisana
⬤ przyjemna i wciągająca
⬤ oddaje tematy kulturowe i społeczne
⬤ silny rozwój postaci
⬤ bogata eksploracja mieszania się kultur
⬤ polecana wraz z innymi dziełami Allende.

⬤ powtarza większość fabuły z „Córki fortuny”
⬤ nadmiar szczegółów dotyczących wydarzeń historycznych (wojna w Chili i Peru)
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że przypomina telenowelę.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Portrait in Sepia

Zawartość książki:

Portret w sepii to najlepsza książka Allende wydana w Stanach Zjednoczonych od czasu jej pierwszej powieści sprzed prawie dwóch dekad, Domu duchów."

--Jonathan Yardley, Washington Post Book World.

"Portret w sepii zacieśnia splot wielopokoleniowej fantazji tak kompletnej i inspirującej, jak prawdziwy świat, do którego nawiązuje... Czarujący historyczny wszechświat Allende wciąż się rozszerza, a Portret w sepii jest nowym galaktycznym klejnotem."

--Chicago Tribune

Kontynuacja Córki fortuny, bestsellerowej autorki New York Timesa, Isabel Allende, kontynuuje swoją magię z tą czarującą sagą rodzinną osadzoną na tle wojny i trudności ekonomicznych.

Aurora del Valle doznaje brutalnej traumy, która wymazuje z jej umysłu wszelkie wspomnienia z pierwszych pięciu lat jej życia. Wychowywana przez ambitną babcię, władczą i władczą Paulinę del Valle, dorasta w uprzywilejowanym środowisku, wolna od ograniczeń, które ograniczają życie kobiet w tamtych czasach, ale dręczona strasznymi koszmarami. Kiedy zostaje zmuszona do uznania swojej zdrady z rąk mężczyzny, którego kocha, i poradzenia sobie z wynikającą z tego samotnością, postanawia zgłębić tajemnicę swojej przeszłości.

Portret w sepii to niezwykłe osiągnięcie: bogate w szczegóły, epickie w swoim zasięgu, intymne w badaniu ludzkich charakterów i ekscytujące w sposobie, w jaki oświetla złożoność więzi rodzinnych".

--San Francisco Chronicle.