Poetyka

Opinie czytelników

Recenzje „Poetyki” Arystotelesa podkreślają jej trwałe znaczenie i wnikliwe badanie elementów opowiadania historii, które są fundamentalne dla pisarzy, dramaturgów i wszystkich zainteresowanych strukturą narracji. Wielu czytelników uznało książkę za przystępną i świetną pomoc w zrozumieniu dynamiki postaci i fabuły, choć niektórzy zgłaszali problemy z konkretnymi tłumaczeniami, które utrudniały czytanie. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona chwalona jako niezbędna lektura dla pisarzy, ale może stanowić wyzwanie ze względu na kontekst historyczny i język.

⬤ Ponadczasowe spostrzeżenia na temat opowiadania historii i struktury narracji.
⬤ Przystępne, łatwe w odbiorze tłumaczenie dla początkujących.
⬤ Przydatne dla pisarzy i osób zainteresowanych opowiadaniem historii lub dramatem.
⬤ Przystępna cena i dobre formatowanie; solidne źródło edukacyjne.
⬤ Oferuje podstawowe zasady dramatu, które są nadal aktualne.

⬤ Niektóre wydania zawierają błędy formatowania, które zakłócają czytanie.
⬤ Język może być przestarzały i czasami trudny do zrozumienia, szczególnie dla współczesnych czytelników.
⬤ Wymaga pewnej znajomości greckich tragedii dla pełnego zrozumienia.
⬤ Może nie być przyjemna do swobodnego czytania; bardziej atrakcyjna dla osób studiujących pisarstwo lub dramat.

(na podstawie 156 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Poetics

Zawartość książki:

Poetyka Arystotelesa (grecki: &Pi.

&epsilon.

&rho.

ὶ.

&pi.

&omicron.

&iota.

&eta.

&tau.

&iota.

&kappa.

ῆ.

&sigmaf.

Łac: De Poetica.

1) ok. 335 p.n.e. 2)) jest najwcześniejszym zachowanym dziełem teorii dramatycznej i pierwszym zachowanym traktatem filozoficznym, który koncentruje się na teorii literatury. 3) Arystoteles przedstawia w nim opis tego, co nazywa "poezją" (termin wywodzący się z klasycznego greckiego terminu &pi.

&omicron.

&iota.

&eta.

&tau.

ή.

&sigmaf.

co oznacza "poeta.

Autor.

Twórca" i w tym kontekście obejmuje dramat wierszowany - komedię, tragedię i sztukę satyr - a także poezję liryczną i poezję epicką). Są one podobne, ponieważ wszystkie są imitacjami, ale różnią się na trzy sposoby, które opisuje Arystoteles:

Różnice w rytmie muzycznym, harmonii, metrum i melodii.

Różnica w dobroci postaci.

Różnice w sposobie przedstawiania narracji: opowiadanie historii lub odgrywanie jej.

Badając jej "pierwsze zasady", Arystoteles znajduje dwie: 1) imitację oraz 2) gatunki i inne koncepcje, za pomocą których prawda jest stosowana / ujawniana w poesis. Jego analiza tragedii stanowi rdzeń dyskusji. 4) Chociaż Poetyka Arystotelesa jest powszechnie uznawana w zachodniej tradycji krytycznej, "prawie każdy szczegół dotyczący jego przełomowego dzieła wzbudził rozbieżne opinie". 5) Dzieło to zostało utracone dla świata zachodniego na długi czas. W średniowieczu i wczesnym renesansie było dostępne jedynie w łacińskim tłumaczeniu arabskiej wersji napisanej przez Awerroesa.