Etyka nikomachejska

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają mocne i słabe strony wydania „Etyki nikomachejskiej” w tłumaczeniu H. Rackhama. Wielu czytelników docenia przejrzystość tłumaczenia i dwujęzyczny format, który ułatwia naukę. Jakość materiału książki spotkała się z mieszanymi opiniami, niektórzy chwalą oprawę, a inni krytykują ją za słabe wykonanie lub trudność w obsłudze ze względu na cienkie strony. Ogólnie rzecz biorąc, opinie na temat treści filozoficznych są podzielone, przy czym niektórzy uważają je za istotne i pouczające, podczas gdy inni uważają je za przereklamowane w porównaniu z innymi tekstami filozoficznymi.

⬤ Przejrzyste i pomocne tłumaczenie autorstwa H. Rackhama.
⬤ Dwujęzyczny format (grecki i angielski) ułatwia zrozumienie.
⬤ Jakość materiałów chwalona za ładną oprawę i twardą okładkę.
⬤ Uznawana za fantastyczne źródło do zrozumienia zachodniej filozofii i ważnych koncepcji w etyce.
⬤ Wysoko oceniana za filozoficzne spostrzeżenia i znaczenie dla współczesnego życia.

⬤ Niektóre skargi na słabą jakość oprawy w nowszych wydaniach.
⬤ Cienkie strony mogą być podatne na uszkodzenia.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że treść filozoficzna jest przereklamowana lub gorsza od innych prac.
⬤ Zamieszanie wynikające z różnej jakości tłumaczeń i problemów z drukiem w ostatnich wydaniach.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nicomachean Ethics

Zawartość książki:

Arystoteles, wielki grecki filozof, badacz, myśliciel i pisarz, urodzony w Stagirus w 384 r. p.n.e., był synem lekarza Nikomachusa i Phaestis. Studiował pod kierunkiem Platona w Atenach i tam nauczał (367-47)

Następnie spędził trzy lata na dworze byłego ucznia Hermeiasa w Azji Mniejszej i w tym czasie poślubił Pythiasa, jednego z krewnych Hermeiasa. Po pewnym czasie spędzonym w Mitylene, w latach 343-2 został wyznaczony przez króla Filipa Macedońskiego na wychowawcę jego nastoletniego syna Aleksandra. Po śmierci Filipa w 336 r. Arystoteles stanął na czele własnej szkoły (Perypatetyków), Liceum w Atenach. Z powodu antymacedońskich nastrojów po śmierci Aleksandra w 323 roku wycofał się do Chalcis na Euboei, gdzie zmarł w 322 roku. Prawie wszystkie dzieła Arystotelesa przygotowane do publikacji zaginęły.

Bezcenne zachowane to materiały wykładowe, notatki i memoranda (niektóre są fałszywe). Można je podzielić na następujące kategorie: I. Praktyczne: Etyka nikomachejska.

Wielka Etyka ( Magna Moralia )

Etyka eudemejska.

Polityka.

Oeconomica (o dobru rodziny)

Cnoty i wady.

II. Logika: Kategorie.

O interpretacji.

Analityka (uprzednia i następcza).

O refutacjach sofistycznych.

Topika.

III. Fizyczne: Dwadzieścia sześć prac (niektóre podejrzane), w tym astronomia, tworzenie i niszczenie, zmysły, pamięć, sen, marzenia, życie, fakty o zwierzętach itp.

IV. Metafizyka: o bycie jako bycie.

V. O sztuce: Sztuka retoryki i poetyki.

VI. Inne dzieła, w tym Konstytucja ateńska.

Więcej dzieł również wątpliwego autorstwa.

VII. Fragmenty różnych dzieł, takich jak dialogi na temat filozofii i literatury.

Oraz traktaty o retoryce, polityce i metafizyce. Wydanie Arystotelesa w Loeb Classical Library(R) składa się z dwudziestu trzech tomów.