Michael Strogoff: powieść napisana przez Julesa Verne'a w 1876 roku

Opinie czytelników

Książka „Michael Strogoff” autorstwa Julesa Verne'a otrzymała wiele recenzji podkreślających jej wciągającą narrację przygodową osadzoną w imperialnej Rosji, wraz ze szczegółowymi opisami geograficznymi. Czytelnicy uznali ją za połączenie wciągającej fabuły i kontekstu historycznego, z silnymi postaciami, zwłaszcza kobiecymi. Jednak niektóre krytyki wskazują na problemy z tempem, brak głębi postaci i różnice w jakości narracji w wydaniach audio.

Wciągająca narracja przygodowa, bogaty w szczegóły kontekst geograficzny i historyczny, silne i zaradne postacie kobiece, żywe opisy i klasyczny styl opowiadania Juliusza Verne'a.

Problemy z tempem z suchymi sekcjami, sporadyczny brak głębi postaci, jakość narracji może się różnić w wydaniach audio, zwłaszcza w przypadku niektórych głosów, które są mniej atrakcyjne, a niektóre wydania mają bardzo małą czcionkę.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Michael Strogoff: A novel written by Jules Verne in 1876

Zawartość książki:

Michael Strogoff: Kurier cara Michael Strogoff: The Courier of the Car

(Jules Verne)

⬤ Michał Strogoff: Kurier cara (franc. Michel Strogoff) to powieść napisana przez Juliusza Verne'a w 1876 roku. Krytycy, w tym Leonard S. Davidow, uważają ją za jedną z najlepszych książek Verne'a. Davidow napisał: "Jules Verne nie napisał lepszej książki niż ta, w rzeczywistości jest ona zasłużenie zaliczana do najbardziej ekscytujących opowieści, jakie kiedykolwiek napisano". W przeciwieństwie do niektórych innych powieści Verne'a, nie jest to science fiction, ale zjawisko naukowe (efekt Leidenfrosta) jest elementem fabuły.

⬤ Książka została później zaadaptowana na sztukę teatralną przez samego Verne'a i Adolphe'a d'Ennery'ego. Muzyka do sztuki została napisana przez Alexandre'a Artusa w 1880 roku. Książka była wielokrotnie adaptowana na potrzeby filmów, telewizji i seriali animowanych. Michael Strogoff, 30-letni mieszkaniec Omska, jest kurierem cara Rosji Aleksandra II. Tatarski chan (książę), Feofar Chan, wznieca bunt i oddziela rosyjski Daleki Wschód od kontynentu, przerywając linie telegraficzne. Rebelianci okrążają Irkuck, gdzie lokalny gubernator, brat cara, podejmuje ostatnią walkę. Strogoff zostaje wysłany do Irkucka, aby ostrzec gubernatora przed zdrajcą Iwanem Ogareffem, byłym pułkownikiem, który został zdegradowany i wygnany, a teraz szuka zemsty na rodzinie cesarskiej. Zamierza zdobyć zaufanie gubernatora, a następnie wydać go tatarskim hordom.

⬤ W drodze do Irkucka Strogoff spotyka Nadię Fedor, córkę zesłanego więźnia politycznego Basila Fedora, która otrzymała pozwolenie na dołączenie do ojca na jego zesłaniu w Irkucku, angielskiego korespondenta wojennego Harry'ego Blounta z Daily Telegraph i Alcide'a Joliveta, Francuza donoszącego na swoją "kuzynkę Madeleine". Blount i Jolivet podążają tą samą trasą co Michael, rozdzielając się i spotykając ponownie przez całą Syberię. Michael ma podróżować pod fałszywą tożsamością, podając się za pacyfistycznego kupca Nicolasa Korpanoffa, ale zostaje odkryty przez Tatarów, gdy spotyka się z matką w ich rodzinnym mieście Omsk. Michael, jego matka i Nadia zostają ostatecznie schwytani przez siły tatarskie, wraz z tysiącami innych Rosjan, podczas szturmu na miasto w dorzeczu Obu.

⬤ Tatarzy nie znają Strogoffa z widzenia, ale Ogareff wie o misji kuriera, a kiedy dowiaduje się, że matka Strogoffa zauważyła syna w tłumie i zawołała jego imię, ale nie otrzymała odpowiedzi, rozumie, że Strogoff jest wśród schwytanych i opracowuje plan zmuszenia matki do wskazania go. Strogoff rzeczywiście zostaje złapany i przekazany Tatarom, a Ogareff zarzuca Michałowi, że jest szpiegiem, mając nadzieję, że zostanie skazany na śmierć w jakiś okrutny sposób.