Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
London Rail Freight Since 1985
Kolejowy ruch towarowy w Londynie jest podyktowany geografią miasta. Kiedy koleje po raz pierwszy pojawiły się w Londynie, każda linia została zbudowana przez inną firmę, która chciała połączyć swój obszar ze stolicą.
Nie istniało połączenie z jednej strony Londynu na drugą, a firmom kolejowym uniemożliwiono wjazd do centralnego obszaru City i West Endu. W celu przeniesienia ruchu towarowego z jednej firmy do drugiej, różne spółki kolejowe utworzyły połączenia z orbitalną North London Railway, która biegła od stacji Broad Street na wschodzie do Richmond na południowym zachodzie, a także miała trasę do doków wschodniego Londynu. Ruch z północy na południe Londynu był podyktowany Tamizą i potrzebą utrzymania wysokości umożliwiającej żeglugę do doków i nabrzeży w górze rzeki.
Tak więc nie było mostów na wschód od London Bridge do czasu otwarcia Tower Bridge (drogowego) w 1894 roku, ani innych do czasu otwarcia mostu QE2 w Dartford (również drogowego) w 1991 roku. Większość ruchu przez rzekę, który obecnie obejmuje ruch do i z tunelu pod kanałem La Manche, korzystała z trasy przez Kensington Olympia i most rzeczny w Chelsea.
Niniejsza książka przedstawia trasy towarowe wokół Londynu geograficznie, w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, zaczynając we wschodnim Londynie na północ od Tamizy, a kończąc w południowo-wschodnim Londynie. Obejmuje okres od 1985 r., kiedy to niebieski kolor BR ustąpił miejsca sektorom korporacyjnym z różnymi barwami, a następnie prywatyzacji, i pokazuje różne typy używanych lokomotyw oraz ruch towarowy przewożony w tym okresie.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)