Książka o mediach

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za kompleksowe i dobrze zorganizowane informacje na temat mediumizmu, oferując rzeczowe spostrzeżenia, które są szczególnie przydatne dla bardziej zaawansowanych czytelników. Jednak dla początkujących może być przytłaczająca ze względu na głębię materiału i czasami przestarzałą treść.

Dobrze zorganizowane informacje, mnóstwo praktycznych i rzeczowych szczegółów, uważana za klasykę gatunku, odpowiednia do poważnych studiów nad mediumizmem, promuje obiektywną analizę.

Nieodpowiednia dla początkujących, może wymagać słownika do zrozumienia, niektóre treści są nieaktualne.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Book on Mediums

Zawartość książki:

The Book on Mediums, znana również jako The Mediums Book, została napisana przez Allana Kardeca i pierwotnie opublikowana w 1861 roku. Jest to powszechnie szanowana kontynuacja The Spirits Book, która została opublikowana w 1857 roku i jest drugą z serii pięciu książek napisanych przez Kardeca, które są wspólnie znane jako "Spiritist Codification".

W latach pięćdziesiątych XIX wieku, podczas badań nad życiem pozagrobowym, Kardec komunikował się z kolekcją duchów o nazwie "Duch Prawdy", które omawiały wiele ważnych tematów, takich jak życie po śmierci, dobro i zło, natura wszechświata, pochodzenie duchów i wiele innych tematów. Duch Prawdy" rzekomo liczył wielu wielkich myślicieli w historii, takich jak Tomasz z Akwinu, Wolter i Augustyn z Hippony. Z biegiem czasu i po kilku sesjach z grupą Kardec zebrał wystarczającą ilość informacji, aby przekonać go o życiu po śmierci i został zmuszony do szerzenia nauk "Ducha Prawdy".

"Skodyfikował" ich komentarze i wymienił je jako odpowiedzi na pytania, co stanowi treść jego nauczania.

The Books on Mediums ma być niezbędnym przewodnikiem po mediumizmie dla mediów i osób zainteresowanych światem duchów. Książka obejmuje różne rodzaje mediumizmu, w tym przewracanie stołów, inkorporację duchów, nawiedzone domy, transfigurację, zjawy, psychografię i telekinezę.

Wyjaśnia, jak radzić sobie z manifestacjami i jak chronić się przed oszustami, szarlatanami i sceptykami. Książka ostrzega przed niebezpieczeństwami niekierowanego mediumizmu, opętania i obsesji, które często idą w parze z pięknym objawieniem, jakie może ujawnić komunikacja duchowa. Niektóre z rad Kardeca zawartych w książce obejmują: "Nie wierz, że duch jest tym, za kogo się podaje, chyba że istnieją dowody na poparcie jego twierdzenia, ale nawet wtedy poczekaj, aż inni potwierdzą to, co powiedział".

"Nie oceniaj duchów po ich rzekomych imionach, ale po jakości moralności i filozofii znalezionej w ich komunikacji". "Nie pozwól sobie na zbytnią rozrywkę związaną z wywoływaniem lub włączaniem duchów na tyle, by lekceważyć to, co ważniejsze, jak życie własnym życiem i pomaganie bliźniemu". "Nie żyj według rad duchów: komunikaty od duchów należy badać i szanować - ale nie należy ich traktować jako wyrażenia słowo po słowie ostatecznej prawdy".

"Nie oceniaj jakości komunikacji na podstawie kultury lub statusu społecznego medium, przez które została ona przyniesiona". Jak stwierdza Nowy Testament: Badajcie duchy, drodzy przyjaciele, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na świat.

1 Jana 4:1.