Idiota Fiodora Michajłowicza Dostojewskiego, literatura piękna, klasyka

Opinie czytelników

Recenzje „Idioty” podkreślają mieszankę pochwał i krytyki dla stylu pisania i narracji Dostojewskiego. Czytelnicy doceniają głębię historii i jej filozoficzne podstawy, a także jakość niektórych tłumaczeń. Jednak wielu z nich wyraża również frustrację z powodu tempa książki, jej długości, imion postaci i kwestii związanych z tłumaczeniem.

Piękne tłumaczenie P&V lub McDuffa, wysokiej jakości wydania (Everyman cloth), bogate wątki filozoficzne, wciągający rozwój postaci, świetny do dyskusji i godna uwagi krytyka społeczna XIX-wiecznej Rosji.

Momentami długa i nużąca, niektórym czytelnikom trudno jest śledzić liczne postacie i ich imiona, problemy z tempem, a niektóre tłumaczenia postrzegane są jako niezgrabne. Dodatkowo, brak spójnego rozwiązania fabularnego sprawił, że niektórzy czuli niedosyt.

(na podstawie 277 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Idiot by Fyodor Mikhailovich Dostoevsky, Fiction, Classics

Zawartość książki:

Tytuł jest ironicznym odniesieniem do głównego bohatera powieści, księcia Lyova, młodego człowieka, którego dobroć i prostota otwartego serca sprawiają, że wiele bardziej światowych postaci, które napotyka, błędnie zakłada, że brakuje mu inteligencji i wnikliwości. 26-letni książę Lew Nikołajewicz Myszkin powraca do Rosji po kilku latach spędzonych w szwajcarskim sanatorium.

Wzgardzony przez społeczeństwo Petersburga za swoją ufną naturę i naiwność, znajduje się w centrum walki między piękną utrzymanką a cnotliwą i ładną młodą dziewczyną, z których obie zdobywają jego uczucie. Niestety, dobroć Myszkina doprowadza do katastrofy, pozostawiając wrażenie, że w świecie obsesji na punkcie pieniędzy, władzy i podbojów seksualnych sanatorium może być jedynym miejscem dla świętego.

IDIOTA Dostojewskiego to potężna powieść o pasji i duchowej czystości. Książę Myszkin, postać podobna do Chrystusa, jest cichym, ale niezłomnym świętym głupcem, który zmienia życie zdesperowanych mężczyzn, upadłych kobiet, a jednocześnie jest bezradnym świadkiem ich namiętnej autodestrukcji.