Gildie, kupcy i ulama w dziewiętnastowiecznym Iranie

Oryginalny tytuł:

Guilds, Merchants, and Ulama in Nineteenth-Century Iran

Zawartość książki:

Kupcy i bankierzy zarządzali znaczną częścią XIX-wiecznej gospodarki i finansów Iranu. Ulama - przywódcy duchowni, którzy uważali się za odpowiedzialnych za duchowe dobro swojej trzody, również odgrywali ważną rolę ekonomiczną, w szczególności poprzez zarządzanie darowiznami religijnymi.

Pod względem liczebnym najważniejszą grupą byli jednak kupcy i rzemieślnicy, którzy byli zorganizowani w gildie i stanowili od trzydziestu do pięćdziesięciu procent populacji miejskiej. Na końcu znajdowali się niewykwalifikowani, głównie sezonowi robotnicy. Guilds, Merchants and Ulama analizuje główne funkcje i cechy tych grup, a także omawia, w jaki sposób każda z nich radziła sobie z presją światowego rynku, na którą Iran był coraz bardziej narażony i która doprowadziła do zaniku miejsc pracy, zmniejszając niezależność gospodarczą i polityczną Iranu.

Po 1870 r.

sytuację gospodarczą Iranu pogorszył napływ chłopów do głównych miast, co znacznie zwiększyło liczbę stałej niewykwalifikowanej siły roboczej w tych miastach. Gildie zapewniały swoim członkom jedynie pewne korzyści społeczne i ekonomiczne oraz ochronę, ale nie były w stanie zapobiec poważnym redukcjom, co zostało szczegółowo opisane we współczesnym raporcie zamieszczonym tutaj w tłumaczeniu.

W międzyczasie zarówno kupcy, jak i ulama domagali się od rządu działań mających na celu lepszą ochronę gospodarki kraju i jego niezależności. Aby wzmocnić swoją pozycję, ulama, kupcy i reformatorzy zmobilizowali gildie do wspierania ich celów politycznych. Jako takie, gildie stanowiły siłę napędzającą wydarzenia polityczne, które doprowadziły do irańskiej rewolucji konstytucyjnej w 1906 roku.

Ingerencja ulamy w życie gospodarcze tylko pogorszyła sytuację. Nie mieli oni pojęcia o ekonomii, poza stwierdzeniem, że ludzie nie powinni być chciwi. A gildie, pomimo ich widocznej roli podczas wydarzeń z lat 1905-06, zostały wykorzystane i odrzucone, gdy nie były już potrzebne.

Stworzyło to warunki do poważnych zmian strukturalnych, które ostatecznie nastąpiły po 1925 roku. W książce Guilds, Merchants, and Ulama Willem Floor przedstawia szczegółową analizę źródeł pierwotnych, niezbędną do lepszego zrozumienia warunków społeczno-gospodarczych, które doprowadziły do modernizacji Iranu w pierwszym ćwierćwieczu XX wieku.