Gendercide i ludobójstwo

Opinie czytelników

Książka „Gendercide and Genocide”, pod redakcją Adama Jonesa, przedstawia prowokującą do myślenia i wciągającą eksplorację kwestii płci w kontekście ludobójstwa i praw człowieka. Zawiera różnorodne wypowiedzi, niektóre bardziej wpływowe niż inne, i jest godna pochwały za trafność i wnikliwy komentarz na temat dynamiki płci w przemocy.

⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia treść
⬤ wysoce zalecana dla osób zainteresowanych kwestiami płci i prawami człowieka
⬤ różnorodne wypowiedzi, które podważają istniejące narracje
⬤ silne umiejętności badawcze i pisarskie redaktora
⬤ pozostaje aktualna pomimo publikacji 20 lat temu.

⬤ Niektóre artykuły są słabsze i mniej spójne w porównaniu z innymi
⬤ dominująca obecność redaktora w tomie może wydawać się nadmierna
⬤ niektóre artykuły mogą nie w pełni angażować się w omawiany temat
⬤ końcowym artykułom brakuje głębi i wglądu.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gendercide and Genocide

Zawartość książki:

Ten zbiór esejów jest najobszerniejszą książką, jaką kiedykolwiek opublikowano na temat masowego zabijania selektywnego ze względu na płeć lub "gendercide", a także pierwszą, która systematycznie bada celowanie w niewalczących mężczyzn w wieku bojowym w różnych kontekstach wojennych i pokojowych.

Autorzy, reprezentujący takie dziedziny jak socjologia, nauki polityczne, psychologia, studia queer i aktywizm na rzecz praw człowieka, badają tematy i kwestie nakreślone przez redaktora Adama Jonesa w eseju otwierającym książkę. W tym artykule, który wywołał znaczną debatę, gdy został po raz pierwszy opublikowany w 2000 roku, Jones argumentuje, że w całej historii i na całym świecie grupą ludności najbardziej konsekwentnie atakowaną w celu masowego zabijania i ucisku wspieranego przez państwo są niewalczący mężczyźni w wieku od około piętnastu do pięćdziesięciu pięciu lat. Jones twierdzi, że tacy mężczyźni są zazwyczaj postrzegani jako "grupa stanowiąca największe zagrożenie dla sił podbijających". Artykuł Jonesa analizuje również wykorzystanie "instytucji gendercidal" - takich jak dzieciobójstwo kobiet, polowania na czarownice, pobór wojskowy i praca przymusowa - zarówno przeciwko kobietom, jak i mężczyznom.

Kolejne eseje - niektóre oryginalne, niektóre zaczerpnięte ze specjalnego wydania Journal of Genocide Research i innych źródeł - rozszerzają, dywersyfikują i krytykują to ujęcie gendercide. Obejmują one zarówno wyrafinowaną analizę teoretyczną gendercide, jak i dogłębne omówienie takich tematów, jak ludobójstwo w Rwandzie w 1994 roku, ucisk młodych Afroamerykanów ze względu na płeć, trudna sytuacja gejów i lesbijek w obliczu rosnącej biotechnologicznej manipulacji ludzkim zachowaniem oraz psychologia wstydu i upokorzenia leżąca u podstaw ludobójstwa obu płci. Jeszcze inne artykuły kwestionują teorie Jonesa dotyczące gendercide lub badają, w jaki sposób organizacje praw człowieka zdefiniowały, udokumentowały i zareagowały na gendercide i inne okrucieństwa związane z płcią. Esej zamykający rozważa znaczenie literatury feministycznej i studiów nad mężczyznami dla badań nad gendercide.