Ocena:

Sztuka „Enrico IV” Pirandello bada tematy szaleństwa, tożsamości i rzeczywistości poprzez historię człowieka, który wierzy, że jest cesarzem rzymskim. Recenzje podkreślają wciągającą naturę sztuki, przydatność dla studentów teatru i jej operowe zakończenie, jednocześnie zauważając, że może brakować jej głębi w porównaniu z innymi klasycznymi dziełami.
Zalety:⬤ Wciągająca i zabawna lektura.
⬤ Skuteczna eksploracja tematów takich jak szaleństwo, tożsamość, rzeczywistość kontra iluzja.
⬤ Czyste tłumaczenie, które usuwa niepotrzebne odniesienia historyczne.
⬤ Polecana studentom teatrologii, anglistyki i literatury porównawczej.
⬤ Operowe zakończenie poprawia ogólne wrażenia.
⬤ Brak głębi i oddziaływania w porównaniu do innych głównych dzieł Pirandella.
⬤ Subtelności mogą zostać utracone przez czytelników niezaznajomionych z teatrem.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać zakończenie za oczywiste, a postacie poza „Enrico” za mniej przekonujące.
⬤ Wykluczony kontekst historyczny może sprawić, że niektórzy czytelnicy będą oczekiwać głębszych spostrzeżeń.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
ENRICO IV laureata Nagrody Nobla Luigi Pirandello dotyczy namiętnego i zrozpaczonego XX-wiecznego mężczyzny, który wyobraża sobie, że jest XI-wiecznym królem.
"Czas to wczesne lata dwudzieste, a miejsce to odizolowana włoska willa, ale równie dobrze mógłby to być wiek dwunasty. Pan domu uderzył się w głowę dwadzieścia lat temu podczas balu kostiumowego i od tego czasu uważa się za króla Niemiec Enrico IV. W miarę trwania sztuki, percepcja, rzeczywistość, fantazja i wolność stają się zagmatwane... skuteczna nowa adaptacja Richarda Nelsona".
Chad Jones, The Oakland Tribune.
"ENRICO IV opowiada o człowieku, który świadomie wybiera życie w bogatej fantazji swojego szaleństwa, nawet po odzyskaniu zdrowia psychicznego. Finezyjny paradoks Pirandella bada kwestię tego, co samo w sobie kwalifikuje się jako zdrowe. Pięknie przetłumaczony scenariusz Richarda Nelsona w połączeniu z bezcennym wglądem Pirandella w obraz samego siebie i złudzenia... sprawiają, że jest to naprawdę wieczór objawienia".
Pamela Fisher, San Francisco Examiner.
"Błyskotliwe nowe tłumaczenie".
Pat Craig, San Francisco Times.