Enigma of Arrival - powieść w pięciu częściach

Opinie czytelników

Recenzje „The Enigma of Arrival” V.S. Naipaula prezentują spolaryzowane spojrzenie na książkę. Wielu czytelników docenia znakomite pisarstwo Naipaula i szczegółowe opisy, ale krytykuje brak fabuły i emocjonalnej więzi. Niektórzy odnajdują piękno w tematach wygnania i zmiany, podczas gdy inni postrzegają książkę jako nużącą i samolubną.

⬤ Znakomity styl narracji i mistrzostwo angielskiej prozy.
⬤ Prowokujące do myślenia tematy przemieszczenia, zmiany i obserwacji.
⬤ Żywe opisy angielskiej wsi i psychologiczna głębia w szkicach postaci.
⬤ Angażuje czytelników, którzy cenią sobie powolną, kontemplacyjną lekturę.
⬤ Oferuje unikalną perspektywę kulturową jako outsider.

⬤ Brak konwencjonalnej fabuły; minimalna akcja i rozwój postaci.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za nużącą, nudną i samolubną.
⬤ Trudna dla czytelników przyzwyczajonych do szybkiego tempa narracji.
⬤ Nieuchwytne wątki, które mogą niektórych frustrować, prowadząc ich do kwestionowania jej celu.
⬤ Mieszane opinie na temat emocjonalnego wpływu i więzi z bohaterami.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Enigma of Arrival - A Novel in Five Sections

Zawartość książki:

Biorąc swój tytuł od dziwnie zamrożonego obrazu surrealistycznego malarza Giorgio de Chirico, Enigma of Arrival opowiada historię młodego Indianina z Karaibów przybywającego do postimperialnej Anglii i świadomie, przez wiele lat, odnajdującego się jako pisarz. Jest to opowieść o podróży z jednego miejsca do drugiego, z brytyjskiej kolonii Trynidad do starożytnej Anglii i z jednego stanu umysłu do drugiego, i jest to prawdopodobnie najbardziej autobiograficzne dzieło Naipaula.

Jednak obok tego tka bogatą i złożoną sieć inwencji i obserwacji. Odnajdując głębię i patos w najdrobniejszych momentach, takich jak śmierć chałupnika, zwolnienie ogrodnika z posiadłości, Naipaul rozumie również szerszy obraz, obserwując, jak stary świat ginie w stopniowych, ale trwałych zmianach, jakie w angielskim krajobrazie wywołuje marsz „postępu”. To poruszająca i piękna powieść opowiedziana z wielką godnością, współczuciem i szczerością.

„Napisana z oczekiwanym pięknem stylu... Zamiast tego.