Bunt Machabeuszy: Historia i dziedzictwo żydowskiego powstania przeciwko imperium Seleucydów, które przywróciło Judei wolność religijną

Opinie czytelników

Książka jest zwięzłym, ale pouczającym badaniem wydarzeń historycznych, szczególnie koncentrującym się na czasach Nowego Testamentu. Zapewnia unikalną perspektywę, która łączy biblijne i współczesne relacje historyczne, dzięki czemu jest wciągająca dla osób zainteresowanych historią.

Bogata w informacje z cytowanymi źródłami, wnikliwa w życie Nowego Testamentu, dobra do odświeżenia wiedzy historycznej i prezentuje bezstronne podejście badawcze.

Częste literówki, które zmniejszają wiarygodność, a także krótka długość książki mogą sprawić, że niektórzy czytelnicy będą oczekiwać większej głębi.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Maccabean Revolt: The History and Legacy of the Jewish Uprising against the Seleucid Empire that Restored Judea's Religious Freedom

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera fragmenty Biblii i starożytnych relacji.

*Zawiera bibliografię do dalszego czytania.

W 722 r. p.n.e. imperium neoasyryjskie zniszczyło królestwo Izraela, a po trzyletnim oblężeniu miasto Samaria padło łupem wojsk Sargona II. Jak to było powszechną praktyką w starożytnym świecie, zwycięzca wykorzenił mieszkańców i zmusił ich do wygnania, rozpraszając uchodźców po całej Azji Mniejszej i prawdopodobnie Afryce, aby zniszczyć ich jako spójną grupę i zapobiec ewentualnemu buntowi. To wygnanie przyniosło koniec 10 zaginionym plemionom Izraela. Tylko znacznie mniejsze i mniej ważne królestwo Judy, położone na suchych ziemiach południa, przetrwało kampanię króla Asyrii w 701 r. p.n.e., którą Biblia przypisuje interwencji aniołów. Współcześni historycy uważają, że niepowodzenie armii tak potężnej jak armia Sennacheryba było spowodowane plagą lub chorobą rozprzestrzeniającą się w szeregach i zmuszającą ich do wycofania się. Jakkolwiek się stało, królestwo Judy przetrwało jeszcze kilka dekad na południowym krańcu starożytnej Ziemi Obiecanej, wzdłuż zachodniego brzegu Morza Martwego. Zostało poddane najpierw imperium, które próbowało je zniszczyć, a następnie neobabilończykom. W końcu król Nabuchodonozor II zrównał Jerozolimę z ziemią.

Jerozolima była niezamieszkana przez większą część VI wieku p.n.e.. Okres ten znany jest jako wygnanie do Babilonu, a badacze Biblii uważają, że to właśnie w tych latach naród żydowski zetknął się z kilkoma opowieściami i legendami, które później zostały włączone do ich świętych pism. Pokolenie później achemenidzki cesarz perski Cyrus Wielki pozwolił Żydom, którzy tego pragnęli, powrócić do Jerozolimy, aby odbudować świątynię i ponownie ustanowić swój naród.

Odrodzony kraj, osiadły w prowincji zwanej Yehud Medinata, przetrwał na wpół niezależnie, choć w mniejszym stopniu niż wcześniej, dopóki nie został ponownie wchłonięty przez greckie królestwa, które powstały po podbojach Aleksandra Wielkiego. Następnie Żydzi pozostali pod rządami hellenistycznych Seleucydów, którzy rządzili swoim bliskowschodnim królestwem z Mezopotamii, a czasami pod rządami Ptolemeuszy, którzy panowali w Aleksandrii w Egipcie.

Przez prawie dwa stulecia Żydzi i Grecy z tego regionu mogli żyć we względnym pokoju. Władcy Seleucydów pozwolili Żydom praktykować swoją religię bez przeszkód, a wielu Żydów przyjęło aspekty hellenizmu, aby zjednać sobie władców. Ostatecznie jednak wiele czynników doprowadziło do żydowskiego buntu przeciwko rządom Seleucydów, który rozpoczął się w 167 r. p.n.e. i stał się znany jako powstanie Machabeuszy. Powstanie to było wynikiem rosnącego poczucia tożsamości żydowskiej i pewnego rodzaju proto-nacjonalizmu, który postrzegał Seleucydów jako wrogich okupantów Ziemi Świętej. Z drugiej strony, król Seleucydów Antioch IV (panujący w latach 175-164 p.n.e.) postrzegał Żydów z podejrzliwością ze względu na ich często wyspiarski charakter i niechęć do przyjęcia hellenizmu. Postawy te zderzyły się ze sobą, co doprowadziło do powstania Machabeuszy.

Powstanie Machabeuszy nigdy się nie zakończyło, więc historycy nadal debatują nad jego datą, ale w miarę jak przeciągało się przez jakiś czas, przekształciło się z ruchu niepodległościowego w wojnę o podbój Żydów. Przywrócono suwerenność Judei i kult świątynny w Jerozolimie, ale na szczęście naród żydowski nie przetrwał długo z powodu powstania Rzymu. Niemniej jednak rewolta miała trwały wpływ na kulturę i tożsamość żydowską, Biblię, obchody święta Chanuka i sytuację geopolityczną na starożytnym Bliskim Wschodzie.

Powstanie Machabeuszy: The History and Legacy of the Jewish Uprising against the Seleucid Empire that Restored Judea's Religious Freedom bada początki powstania, ludzi, którzy nim kierowali, oraz jego rezultaty. Wraz ze zdjęciami ważnych osób, miejsc i wydarzeń, dowiesz się o powstaniu Machabeuszy jak nigdy dotąd.