Bostończycy

Opinie czytelników

Recenzje „The Bostonians” Henry'ego Jamesa wskazują na mieszany odbiór, podkreślając historyczny kontekst ruchu na rzecz praw wyborczych kobiet i złożoność relacji między postaciami. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej tematy i komentarze społeczne, inni uważają ją za powolną i mniej wciągającą w porównaniu do innych dzieł Jamesa.

Książka oferuje dużą wartość i jest chwalona za interesującą historię o ruchu wyborczym kobiet. Zawiera dobrze napisane opisy postaci i wnikliwe komentarze na temat historycznych walk feministycznych. Wydanie Dover Thrift Edition jest również znane ze swojej przystępnej ceny.

Wielu czytelników uznało tę powieść za powolną i nużącą, a niektórzy opisali ją jako nudną. Krytykuje się ją za ośmieszanie feministycznych postaci i przedstawianie ich w negatywnych stereotypach, co współczesnym czytelnikom może wydawać się kłopotliwe. Niektórzy uważają, że nie jest ona przyjemna w porównaniu do innych powieści Henry'ego Jamesa.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Bostonians

Zawartość książki:

Mistrz opowieści Henry James przenosi czytelników do Nowej Anglii w latach siedemdziesiątych XIX wieku, by przedstawić satyrę na amerykański ruch na rzecz praw kobiet. Charyzmatyczna mówczyni Verena Tarrant znajduje się w centrum zajadłej walki między dwiema dalekimi kuzynkami.

Olive Chancellor postrzega Verenę jako potencjalną liderkę sufrażystek i zazdrośnie próbuje odizolować ją od społeczeństwa mężczyzn. Mężczyzną, którego Olive szczególnie nienawidzi, jest cyniczny prawnik z Południa Basil Ransom, który pragnie konwencjonalnego małżeństwa z Vereną. Rywalizacja między liberalną Olive i konserwatywnym Basilem o względy i lojalność Vereny tworzy fascynującą opowieść o polityce, feminizmie i rodzącym się lesbijskim pociągu.

Rozgrywający się w dekadzie po wojnie secesyjnej, The Bostonians oferuje fascynujący portret swojej epoki, szczególnie w odzwierciedleniu ról społecznych kobiet. Bardzo plastyczne opisy scen miejskich i wiejskich Jamesa uzupełniają abstrakcje postaw i argumentów jego bohaterów, a narracja obfituje w jego zwyczajowe wnikliwe spostrzeżenia i subtelną ironię.