Bitwa pod Ain Jalut: Historia i dziedzictwo decydującego zwycięstwa Mameluków, które powstrzymało ekspansję Imperium Mongołów na Bliskim Wschodzie

Opinie czytelników

Książka oferuje wgląd w historyczną bitwę i jej znaczenie w rozwoju politycznym Bliskiego Wschodu, ale wielu czytelników krytykuje jej jakość i styl pisania.

Dostarcza wiedzy na temat starożytnej bitwy i wydarzeń politycznych; niektórzy czytelnicy uznali ją za pomocną w motywowaniu kariery w sprzedaży.

⬤ Niezgrabny i uproszczony styl
⬤ postrzegana jako skierowana do nastolatków
⬤ uważana za słabo zbadaną i fragmentaryczną
⬤ brak głębi w omawianiu istotnych tematów
⬤ nie spełnia oczekiwanych standardów dla prac historycznych.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Battle of Ain Jalut: The History and Legacy of the Decisive Mamluk Victory that Halted the Mongol Empire's Expansion across the Middle East

Zawartość książki:

*Zawiera zdjęcia.

*Zawiera bibliografię do dalszego czytania.

Egipt w XIII wieku był wspaniałym królestwem. Kupcy przypraw z Europy, Azji i Afryki płynęli w górę Nilu do wielkiego portowego miasta Aleksandrii, niosąc bogactwa takie jak jedwab, klejnoty i przyprawy. Kair, stolica Egiptu, był najwspanialszym miastem w świecie islamu, z większą populacją i większym bogactwem i przepychem niż jakiekolwiek miasto w Europie. Kair był szczytem kosmopolitycznego splendoru w średniowiecznym świecie, a oprócz tego, że był głównym ośrodkiem handlowym, Kair słynął z uczonych i klasy intelektualnej, oferując niezliczone możliwości akademickie dla uczonych z całego świata islamskiego. Kultura Kairu była dynamiczna i słynęła z szerokiego zakresu debat intelektualnych na temat nauk islamskich i innych dziedzin akademickich, z których wszystkie znacznie przewyższały jakiekolwiek współczesne miasto w tym czasie. Z całego świata islamskiego, uczeni ze wszystkich głównych szkół myślenia byli reprezentowani w Kairze. Ożywione wykłady często odbywały się na placach publicznych, a medresy były często wypełnione patronami, którzy chętnie słuchali odczytów znanych uczonych. Kair był miastem pełnym sztuki, handlu i wiedzy.

Był jednak jeszcze jeden czynnik, który sprawił, że Kair zyskał złą sławę. Miasto było ostatnim bastionem świata muzułmańskiego. Wielki islamski kalifat, skupiony w Iraku, rozciągał się niegdyś od krańców Azji Środkowej po Hiszpanię, ale inwazje zewnętrznych wrogów w większości zniszczyły to niegdyś potężne imperium. Armie Mongołów, które wylały się ze swoich azjatyckich pastwisk, splądrowały Bagdad w 1258 roku, niszcząc kalifat i wysyłając świat islamski w stan głębokiego zagrożenia. Co więcej, krzyżowcy rozpoczęli liczne inwazje na Palestynę i Lewant, zagrażając istnieniu świata muzułmańskiego.

Z rozległych łąk azjatyckich stepów powstała prawdopodobnie jedna z najbardziej niepowstrzymanych armii w historii świata: Imperium Mongołów. Luźno powiązana horda plemiennych koczowników pasterskich, te walczące plemiona zostały zjednoczone pod jednym sztandarem przez Czyngis-chana. Pod jego legendarnym przywództwem Mongołowie opuścili swój rodzinny dom w Mongolii i rozpoczęli kampanię podboju. Kierując wzrok na południe, w stronę Chin, Mongołowie ostatecznie podbili bogate imperium, aby ustanowić chińską dynastię mongolską Yuan, ale to nie zaspokoiło mongolskiego dążenia do podboju. Mongołowie ruszyli na zachód do Azji Środkowej, pokonując szereg królestw i imperiów i pozostawiając po sobie rzezie. Te armie elitarnych konnych łuczników zmiażdżyły każdego wroga na swojej drodze, podbijając ziemie aż do Polski i Austrii.

Ich gniew nie ominął również Bliskiego Wschodu, gdzie Mongołowie przeprowadzili jedne ze swoich najbardziej niszczycielskich kampanii na ziemiach arabskich. W 1258 r. Mongołowie splądrowali Bagdad, niszcząc stolicę potężnego islamskiego kalifatu Abbasydów, co było poważnym ciosem dla świata islamu. Armie Mongołów ruszyły dalej na zachód, do świętej ziemi Syrii i Palestyny. Tam Mongołowie spotkali wroga, który rywalizował z nimi w wojnie: Mameluków.

Pochodzący z euroazjatyckich stepów Mamelucy nie byli Arabami, lecz etnicznymi Turkami, zniewolonymi w młodym wieku i sprzedanymi do służby wojskowej w Egipcie, gdzie przeszli intensywne szkolenie wojskowe w Kairze. Tak więc ci tureccy wojownicy byli całkowicie obcy ludności arabskiej, którą ostatecznie rządzili, pod względem pochodzenia etnicznego, języka i kultury, ale byli niezwykle biegli w konnych stylach walki koczowniczych plemion z euroazjatyckich łąk i innych aspektach średniowiecznej wojny. W rezultacie Mamelucy byli jednymi z najlepszych zawodowych żołnierzy swoich czasów, co udowodnili przy wielu okazjach, prowadząc błyskotliwe kampanie wojskowe przeciwko licznym wrogom Egiptu.