Arystoteles - Etyka i polityka

Opinie czytelników

Recenzje prezentują mieszane spojrzenie na edycję dzieł Arystotelesa. Podczas gdy sama treść jest uważana za niezbędną do zrozumienia zachodniej filozofii politycznej, jakość tego konkretnego wydania jest krytykowana, szczególnie w odniesieniu do wielu błędów i braku pomocnych funkcji.

Dzieła Arystotelesa zawarte w tym wydaniu są uważane za niezbędne do zrozumienia politycznych korzeni zachodniej cywilizacji. Połączenie „Etyki” i „Polityki” stanowi cenne źródło dla tych, którzy chcą zaangażować się w filozofię Arystotelesa.

Wydanie jest słabo wyprodukowane, zawiera liczne literówki, brak numerów rozdziałów i wierszy oraz brak aparatu redakcyjnego, który pomógłby współczesnym czytelnikom. Wielu recenzentów zaleca korzystanie z innych, lepszych wydań.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aristotle - Ethics and Politics

Zawartość książki:

Nie sposób przecenić monumentalnego znaczenia filozofii Arystotelesa dla myśli zachodniej. Przyćmiła ona całą dziedzinę myśli filozoficznej i politycznej na ponad dwa tysiąclecia. Wraz z Sokratesem i Platonem, Arystoteles jest uważany za jednego z najważniejszych filozofów wszechczasów. Jego poglądy filozoficzne rzuciły długi cień i nadal są wymaganą lekturą dla studentów na większości uczelni wyższych na całym świecie.

Etyka Arystotelesa stanowi połowę pojedynczego traktatu, którego drugą połowę stanowi Polityka. Oba traktaty dotyczą tego samego tematu. Tematem tym jest to, co Arystoteles nazywa w jednym miejscu "filozofią spraw ludzkich", ale częściej nauką polityczną lub społeczną. W tych dwóch dziełach razem wziętych mamy całą teorię ich autora dotyczącą ludzkiego postępowania lub praktycznej działalności, to znaczy wszelkiej ludzkiej działalności, która nie jest skierowana wyłącznie na wiedzę lub prawdę. Obie części tego traktatu wzajemnie się uzupełniają, ale w sensie literackim każda z nich jest niezależna i samodzielna.

W tych dwóch głównych dziełach Arystoteles przyjmuje charakterystyczny platoński pogląd, że wszyscy ludzie szukają dobra i błądzą z powodu ignorancji, a nie złej woli. Celem każdego działania, indywidualnego czy zbiorowego, jest największe szczęście największej liczby osób. Arystoteles podkreśla, że nie ma żadnej różnicy między dobrem jednego człowieka a dobrem wielu lub wszystkich. Naturalnie uważa on państwo za wspólnotę, która istnieje ze względu na dobre życie. To właśnie w państwie to wspólne dążenie do dobra, które jest najgłębszą prawdą o ludziach i naturze, staje się wyraźne i zna samo siebie. Stąd dla Arystotelesa, podobnie jak dla Platona, stan naturalny lub państwo jako takie jest stanem idealnym, a stan idealny jest punktem wyjścia dociekań politycznych.