Wprowadzenie do psychoanalizy: Wykłady wprowadzające do psychoanalizy: zestaw wykładów wygłoszonych przez Zygmunta Freuda, założyciela psychoanalizy, w

Oryginalny tytuł:

Introduction to Psychoanalysis: Introductory lectures on Psycho-Analysis: a set of lectures given by Sigmund Freud, the founder of psychoanalysis, in

Zawartość książki:

Wprowadzenie do psychoanalizy (1916-1917) Wprowadzenie do psychoanalizy lub Wykłady wprowadzające do psychoanalizy (niem. Vorlesungen zur Einf hrung in die Psychoanalyse) to zbiór wykładów wygłoszonych przez Zygmunta Freuda, twórcę psychoanalizy, w latach 1915-1917 (opublikowanych w latach 1916-1917). 28 wykładów stanowi elementarne podsumowanie jego poglądów na nieświadomość, sny i teorię nerwic w momencie pisania, a także oferuje nowy materiał techniczny dla bardziej zaawansowanych czytelników. Wykłady stały się najbardziej popularnymi i szeroko tłumaczonymi z jego prac. W 1932 roku Freud zaproponował drugi zestaw siedmiu wykładów o numerach 29-35 - Nowe wykłady wprowadzające do psychoanalizy - jako uzupełnienie (choć nigdy nie zostały one odczytane na głos i charakteryzowały się innym, czasem bardziej polemicznym stylem prezentacji). W swoich trzyczęściowych Wykładach wprowadzających, rozpoczynając od omówienia Freudowskich potknięć w pierwszej części, przechodząc do snów w drugiej i zajmując się nerwicami dopiero w trzeciej, Freudowi udało się przedstawić swoje idee jako mocno zakorzenione w zdroworozsądkowym świecie codziennego doświadczenia.

W pełni wykorzystując formę wykładu, Freud był w stanie zaangażować się w żywą polemikę ze swoimi słuchaczami, nieustannie angażując czytelnika/słuchacza w dyskusję, tak aby przyjąć ich poglądy i poradzić sobie z ich ewentualnymi zastrzeżeniami. Praca ta pozwala czytelnikowi zaznajomionemu z koncepcjami Freuda na nowo prześledzić logikę jego argumentów i podążać za jego wnioskami, popartymi przykładami z życia i praktyki klinicznej. Ale Freud zidentyfikował również elementy swojej teorii wymagające dalszego opracowania, a także wprowadził nowy materiał, na przykład na temat symboliki i pierwotnych fantazji, podejmując z tym ostatnim ciąg myśli, który będzie kontynuował w swojej przeróbce Wilkołaka. W Nowych wykładach wprowadzających, te dotyczące snów i lęku/życia instynktownego oferowały jasne opisy najnowszych przemyśleń Freuda, podczas gdy rola superego została zaktualizowana w wykładzie 31. Bardziej popularne traktaty o okultyzmie, zastosowaniach psychoanalizy i jej statusie jako nauki pomogły uzupełnić tom. OcenyKarl Abraham uznał wykłady za elementarne w najlepszym tego słowa znaczeniu, za przedstawienie podstawowych elementów psychoanalizy w przystępny sposób. G. Stanley Hall w przedmowie do amerykańskiego tłumaczenia z 1920 roku napisał: Te dwadzieścia osiem wykładów dla laików jest elementarnych i niemal konwersacyjnych.

Freud z niemal zaskakującą szczerością przedstawia trudności i ograniczenia psychoanalizy, a także opisuje jej główne metody i wyniki tak, jak może to zrobić tylko mistrz i twórca nowej szkoły myślenia. Te dyskursy są jednocześnie proste i niemal poufne, a także śledzą i podsumowują wyniki trzydziestu lat oddanych i żmudnych badań. Choć nie są one wcale kontrowersyjne, przypadkowo widzimy w jaśniejszym świetle różnice między mistrzem a niektórymi z jego wybitnych uczniów. Sam Freud był typowo lekceważący w stosunku do ukończonej pracy, opisując ją prywatnie jako "grubą pracę, przeznaczoną dla tłumu".