Wojny żydowskie, czyli historia zniszczenia Jerozolimy

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy opis rewolty judejskiej i jest napisana w sposób wciągający, choć może być trudna do zrozumienia dla osób niezaznajomionych z kontekstem historycznym. Oferuje mieszankę treści informacyjnych i wstrząsających narracji wokół wydarzeń historycznych, ale niektórzy czytelnicy uznają niektóre jej części za trudne i przygnębiające.

Informacje o wydarzeniach historycznych, wciągający styl pisania, dobrze zorganizowane i czytelne wydanie, ekscytujące opisy bitew, rozrywka jak powieść fantasy.

Trudna do zrozumienia dla osób niezaznajomionych z tym okresem, niektóre fragmenty są przygnębiające i trudne do odczytania, szczególnie w odniesieniu do głodu i zniszczenia.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Wars of the Jews; Or, The History of the Destruction of Jerusalem

Zawartość książki:

Tytus Flawiusz Józef urodzony jako Josef ben Matityahu był rzymsko-żydowskim historykiem z I wieku, który urodził się w Jerozolimie - wówczas części rzymskiej Judei - z ojca pochodzenia kapłańskiego i matki, która twierdziła, że ma królewskie pochodzenie.

Początkowo walczył przeciwko Rzymianom podczas pierwszej wojny żydowsko-rzymskiej jako przywódca sił żydowskich w Galilei, aż do poddania się w 67 roku n.e. siłom rzymskim dowodzonym przez Wespazjana po sześciotygodniowym oblężeniu Jotapaty. Józef Flawiusz twierdził, że żydowskie proroctwa mesjańskie, które zapoczątkowały pierwszą wojnę rzymsko-żydowską, odnosiły się do Wespazjana jako cesarza rzymskiego. W odpowiedzi Wespazjan postanowił zatrzymać Józefa Flawiusza jako niewolnika i prawdopodobnie tłumacza. Po tym, jak Wespazjan został cesarzem w 69 roku n.e., Józef Flawiusz odzyskał wolność i przyjął cesarskie nazwisko Flawiusz.

Flawiusz Józef Flawiusz w pełni przeszedł na stronę Rzymian i otrzymał rzymskie obywatelstwo. Stał się doradcą i przyjacielem syna Wespazjana, Tytusa, służąc jako jego tłumacz, gdy Tytus prowadził oblężenie Jerozolimy w 70 roku n.e.. Ponieważ oblężenie okazało się nieskuteczne w powstrzymaniu żydowskiego buntu, wkrótce nastąpiło zniszczenie miasta oraz grabież i zniszczenie świątyni Heroda (Drugiej Świątyni).

Józef Flawiusz zapisał historię Żydów, ze szczególnym naciskiem na pierwszy wiek naszej ery i pierwszą wojnę żydowsko-rzymską (66-70 n.e.), w tym oblężenie Masady. Jego najważniejsze dzieła to Wojna żydowska (ok. 75 r.) i Starożytności żydowskie (ok. 94 r.). The Jewish War opowiada o żydowskim buncie przeciwko rzymskiej okupacji. Antiquities of the Jews opowiada historię świata z żydowskiej perspektywy dla rzekomo greckiej i rzymskiej publiczności. Dzieła te zapewniają cenny wgląd w judaizm pierwszego wieku i tło wczesnego chrześcijaństwa, choć nie zostały wyraźnie wspomniane przez Józefa Flawiusza. Dzieła Józefa Flawiusza są obok Biblii głównym źródłem historii i starożytności starożytnej Palestyny. (wikipedia.org)