Ocena:
Książka oferuje wciągający przegląd ewoluującego krajobrazu edukacji w zakresie umiejętności czytania i pisania oraz roli technologii, w szczególności gier, w klasie. Podczas gdy wielu uważa, że jest to niezbędna lektura, która dostarcza cennych spostrzeżeń, inni krytykują jej nadmierne poleganie na grach jako narzędziu pedagogicznym i brak szczegółowych, praktycznych propozycji.
Zalety:⬤ Wciągająca i łatwa w czytaniu; oferuje istotne pomysły dotyczące edukacji w zakresie umiejętności czytania i pisania w dzisiejszym kontekście.
⬤ Podkreśla znaczenie technologii i bezpieczeństwa w Internecie w edukacji.
⬤ Silne stypendium z dobrymi zastosowaniami w nowych mediach.
⬤ Swobodny dostęp dla zainteresowanych czytelników.
⬤ Nadmierny nacisk na gry jako rozwiązanie kwestii pedagogicznych; brak zróżnicowanych metodologii analitycznych.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje jej treści, zwłaszcza ci, którzy oczekiwali większej głębi w kulturze konwergencji.
⬤ Krytyka anegdotycznego charakteru dowodów bez solidnych propozycji.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Confronting the Challenges of Participatory Culture - Media Education for the 21st Century
Wielu nastolatków korzystających z Internetu aktywnie uczestniczy w kulturach partycypacyjnych - dołączając do społeczności internetowych (Facebook, fora dyskusyjne, klany gier), tworząc kreatywną pracę w nowych formach (cyfrowe samplowanie, modding, tworzenie filmów fanowskich, fan fiction), pracując w zespołach w celu wykonania zadań i opracowania nowej wiedzy (jak w Wikipedii) oraz kształtując przepływ mediów (jak w blogowaniu lub podcastingu). Rosnąca liczba badań naukowych sugeruje potencjalne korzyści płynące z tych działań, w tym możliwości uczenia się peer-to-peer, rozwój umiejętności przydatnych w nowoczesnym miejscu pracy i bardziej upodmiotowioną koncepcję obywatelstwa. Niektórzy twierdzą, że młodzi ludzie sami nabywają te kluczowe umiejętności i kompetencje poprzez interakcję z kulturą popularną.
Jednak problemy związane z nierównym dostępem, brakiem przejrzystości mediów i załamaniem tradycyjnych form socjalizacji i szkolenia zawodowego sugerują rolę polityki i interwencji pedagogicznej.
Niniejszy raport ma na celu przeniesienie rozmowy o "przepaści cyfrowej" z pytań o dostęp do technologii na pytania o dostęp do możliwości zaangażowania się w kulturę partycypacyjną oraz o to, jak zapewnić wszystkim młodym ludziom szansę na rozwinięcie potrzebnych kompetencji kulturowych i umiejętności społecznych. Autorzy twierdzą, że wspieranie tych umiejętności wymaga systemowego podejścia do edukacji medialnej.
Szkoły, programy pozaszkolne i rodzice mają do odegrania różne role.
Raporty Fundacji Johna D. i Catherine T. MacArthur na temat mediów cyfrowych i uczenia się.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)